[isim]

• Atgillerden, binme, yük çekme, taşıma vb. hizmetlerde kullanılan, tek tırnaklı hayvan, beygir, düldül

• Satrançta, her yönde siyahtan beyaza ve beyazdan siyaha bir hane atlayarak L biçiminde hareket eden taş

Ata Sözleri ve Deyimler

• ata arpa yiğide pilav
• ata binen nalını, mıhını arar
• ata binersen Allah'ı, attan inersen atı unutma
• ata da soy gerek, ite de
• at, adımına göre değil adamına göre yürür
• ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli
• ata et, ite ot vermek
• ata eyer gerek, eyere er gerek
• at at oluncaya kadar sahibi mat olur
• at beslenirken kız istenirken
• at binenin, kılıç kuşananın
• at binicisine göre kişner
• at bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz
• at çalındıktan sonra ahırın kapısını kapamak
• at gibi
• atı alan Üsküdar'ı geçti
• atı atasıyla, katırı anasıyla
• atım tepmez, itim kapmaz deme
• atına bakan ardına bakmaz
• atın bahtsızı arabaya düşer
• atın dorusu, yiğidin delisi
• atını sağlam kazığa bağlamak
• atın ölümü arpadan olsun
• atın ürkeği, yiğidin korkağı
• atın varken yol tanı, ağan varken el tanı
• at ile avrat yiğidin bahtına
• at izi it izine karışmak
• at koşturacak kadar
• at koşturmak
• atla arpayı dövüştürmek (veya dalaştırmak)
• atla deve değil
• atlarını itlerini nallamak
• atlar nallanırken kurbağalar ayak uzatmaz
• atlar tepişir, arada eşekler ezilir
• at nalı kadar
• at olur, meydan olmaz (veya bulunmaz), meydan olur (veya bulunur), at olmaz (veya bulunmaz)
• at oynatmak
• at ölür, itlere bayram olur
• at ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır
• at pazarında eşek osurtmuyoruz!
• atta, avratta uğur vardır
• attan düşene yorgan döşek, eşekten düşene kazma kürek
• attan inip eşeğe binmek
• at var, meydan yok
• at yedi günde, it yediği günde
• at yiğidin yoldaşıdır

[kimya]

• Astatin elementinin simgesi

[isim]

• 100 m² değerinde yüzey ölçü birimi

  Bir ar, kenarı on metre olan bir karenin alanıdır.

[isim]

• Utanma, utanç duyma

  Kınamazlar güzel sevse yiğidi / Güzel sevmek koç yiğide ar değil - Karacaoğlan

Ata Sözleri ve Deyimler

• ar damarı çatlamış
• ar dünyası değil kâr dünyası
• ar etmek
• arına dokunmak
• ar namus tertemiz
• ar ve hayâ perdesi yırtılmak
• ar yılı değil, kâr yılı

[kimya]

• Argon elementinin simgesi

[isim]

• Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

• Beyaz leke

  Bir gözünde akı var.

[sıfat]

[mecaz]

• Temiz

[sıfat]

[mecaz]

• Dürüst

[sıfat]

[mecaz]

• Sıkıntısız, rahat

  Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ak akçe kara gün içindir
• ak dediğine kara demek
• ak don kara don geçitte belli olur
• ak gün ağartır, kara gün karartır
• akı ak karası kara
• akı karası geçitte belli olur
• akım derken bokum demek
• ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
• ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
• ak koyunun kara kuzusu da olur
• ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
• akla karayı seçmek
• ak sakaldan yok sakala gelmek

[isim]

• Kanın rengi, kızıl, kırmızı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Al bayrak. Al çuha.

• Dorunun açığı, kızıla çalan at donu

[sıfat]

• Bu renkte olan (at)

• Yüze sürülen pembe düzgün, allık

Ata Sözleri ve Deyimler

• al elmaya taş atan çok olur
• al giymedim ki alınayım
• al gömlek gizlenemez
• alı alına, moru moruna
• alı al, moru mor
• al kanlara boyanmak
• al kiraz üstüne kar yağmış

[isim]

[eskimiş]

• Aldatma, düzen, tuzak, hile

Ata Sözleri ve Deyimler

• al ile aslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz

[kimya]

• Alüminyum elementinin simgesi

[isim]

[müzik]

• Gam dizisinde `sol` ile `si` arasındaki ses

• Bu sesi gösteren nota işareti

[kimya]

• Lantan elementinin simgesi

[kimya]

• Radyum elementinin simgesi

[zarf]

• Dek, değin, kadar, beri vb. edatlarla birlikte kullanılarak bir fiilin, bir hareketin, bir yerin, bir şeyin başladığı veya sona erdiği noktayı, zaman ve uzaklık bakımından abartmalı bir biçimde anlatan bir söz

  Ta karşıda büyükannenin evine kadar götürdüler. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• ta kendisi
• ta ki

[kimya]

• Tantal elementinin simgesi

[isim]

• İçinden su akıtmak için toprak kazılarak yapılan açık oluk, arık, dren, karık

  Konduların ortasına ark yapıp göllenen suları dışarı akıttılar. - Lâtife Tekin

[isim]

• Arka, geri

  Ardında kapı koyu karanlık bir sonsuzluğa açılıyordu. - Tarık Buğra

• Bir şeyin öbür yüzü

[sıfat]

• Arkada bulunan

  Art damak ünsüzü. Art teker.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ardı arası (veya arkası) kesilmemek (veya gelmemek)
• ardı kesilmemek
• ardına (veya arkasına) düşmek
• ardına kadar açık
• ardından atlı kovalamak
• ardından gitmek
• ardından sapan taşı yetişmez
• ardında yüz köpek havlamayan kurt, kurt sayılmaz
• ardını almak (veya getirmek)
• ardını bırakmamak
• ardını kesmek
• art eteğinde namaz kılmak

[isim]

• Bir şeyin yere bakan yanı, zir, üst karşıtı

  Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor. - Ziya Osman Saba

• Bir nesnenin tabanı

  Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi imkânsızdı. - Osman Cemal Kaygılı

• Oturulurken uyluk kemiklerinin yere gelen bölümü

  Altına sandalye çekmek.

• Bir şeyin yere yakın bölümü

• Birine göre daha aşağı mevkide olan kimse, madun

[sıfat]

• Sınıflamalarda ikinci derecede olan

  Alt sınıf. Alt cins. Alt takım.

[sıfat]

• Birkaç şeyden aşağıda olan

  Yeleğinin alt düğmesi iliklenmemiş. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

• alt değirmen güçlü akar
• alt etmek
• altı alay üstü kalay
• altı kaval, üstü şişhane (veya şeşhane)
• altına etmek (veya kaçırmak)
• altına imza atmak
• altına imza koymak
• altında kalmak
• altında kalmamak
• altından çapanoğlu çıkmak
• altından girip üstünden çıkmak
• altından kalkamamak
• altını çizmek
• altını değiştirmek
• altını ıslatmak
• altını kapatmak
• altını kısmak
• altını üstüne getirmek
• altı tutmak
• altı yaş olmak
• alt olmak
• alt perdeden konuşmak
• altta kalanın canı çıksın
• altta kalmak
• alttan almak
• alttan güreşmek
• altta yok üstte yok

[isim]

[madencilik]

• Bir alaşımdaki madenlerin erime derecesi farkından yararlanarak bunları birbirinden ayırma işlemi

[isim]

[eskimiş]

• Söz, lakırtı, laf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kale almamak

[isim]

• Atmosferdeki su buharının yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak düşen su buharı

  Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• karda yürüyüp (veya gezip) izini belli etmemek
• kar gibi
• kar kuytuda, para pintide eğleşir
• kar ne kadar çok yağsa yaza kalmaz
• kar susuzluk kandırmaz

[isim]

• Alışveriş işlerinin sağladığı para kazancı

• İş

[mecaz]

• Yarar, fayda

  Bundan benim hiçbir kârım yok.

[ekonomi]

• Üretim faktörlerinden biri olan girişimcinin üretimden aldığı pay

[ticaret]

• Maliyet fiyatıyla satış fiyatı arasındaki fark

Ata Sözleri ve Deyimler

• kâr bırakmak
• kâr etmek
• kâr etmemek
• kâr getirmek
• kârını tamam etmek
• kârı olmamak
• kâr koymak
• kâr zararın kardeşidir (veya ortağıdır)

[isim]

• Bir yapıda iki döşeme arasında yer alan daire veya odaların bütünü

  Yemekten sonra evin üst katında, ocaklı bir odaya çıktık. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir yüzey üzerine az veya çok kalın bir biçimde, düzgün olarak yayılmış bulunan şey

  Bir kat yufka, bir kat peynir.

• Üst üste konulmuş şeylerden her biri, tabaka

• Giyeceklerde takım

  Birer kat elbise ile kalacağız. - Aka Gündüz

• Apartman dairesi

• Ön, yan

  Salim, Sait Faik'in Yaşar Nabi katındaki telif ücretini artırmakta büyük rol oynamıştır. - Salâh Birsel

• Huzur

• Bükülen veya kıvrılan bir şeyin her kıvrımı

  Kumaşın katı.

• Makam, mevki

• Kez, defa, misil

  Bu, ondan iki kat pahalı.

[jeoloji]

• Katman

[matematik]

• Tekrarlanan bir sayının toplamı

  6, 9, 12 ve 15 sayıları 3 sayısının katlarındandır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kat çıkmak

[isim]

[eskimiş]

• Kesme, kesilme

• İlgiyi kesme

• Sonuca bağlama, bitirme

[edebiyat]

• Kesme

[isim]

• Uzak Doğu'da yetişen Amerikan elmasından çıkan zamk

• Boyacılıkta kullanılan, kırmız böceğinin üst deri bezlerinin salgıladığı madde

[isim]

• Tahta vb. bir şeye vurulduğunda veya silah patlayınca çıkan tok ve sert ses

Ata Sözleri ve Deyimler

• tak etmek

[isim]

• Millî bayramlarda veya önemli bir olayı anmak için düzenlenen şenliklerde, geçit yapılacak caddelere geçici olarak kurulan, yazılar ve çiçeklerle süslenen kemer

  Şimdi İstanbul taklarının yeşil taflanları altından gaziler geçiyor. - Aka Gündüz