[isim]

• Tanrı'ya göre insan

  Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez.

[tarih]

• Köle

  Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. - Halide Edip Adıvar

[tarih]

• Karavaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kula kul olmak
• kul etmek
• kul köle olmak
• kul kusursuz olmaz
• kul olmak
• kul sıkışmayınca (veya daralmayınca veya bunalmayınca) Hızır yetişmez
• kulunuz

[isim]

[madencilik]

• Silisli kütlelerin, kayaların, doğal etkenlerle parçalanarak ufalanmasından oluşan, deniz kıyısı, dere yatağı vb. yerlerde çok bulunan, ufak, sert tanecikler

  İki kamyon kum getirmemi istedi. - Yusuf Atılgan

• Armut, ayva vb. meyvelerin etli bölümlerindeki sert tanecikler

• Vücuttaki bezlerin, özellikle böbreğin ürettiği ince ve katı tanecikler

Ata Sözleri ve Deyimler

• kumda oynamak
• kum dökmek
• kum gibi

[sıfat]

• Erdemleri bakımından çok büyük, yüce

  Aile uluları arasında buna bir çare bulmak için dertleşmeler olur. - Reşat Nuri Güntekin

• Çok yüksek, çok büyük olan (şey)

  Dökülen meyvelerinden fazla, açılmış çiçekleri bulunan bir ulu ağaç. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Umut, istek, arzu

[isim]

[eskimiş]

• Bilimler, ilimler

[zarf]

• "Tam yerine denk gelmek, uygun gelmek, yakışmak" anlamlarındaki cuk oturmak deyiminde geçen bir söz

[sıfat]

• İçinde kum bulunan, kumsal

  Kumlu toprak.

[mecaz]

• Çok ufak ve sık benekli

  Kumlu kumaş.

[isim]

• Hatay iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Dağıstan'da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan olan kimse

[isim]

[jeoloji]

• Çöllerde veya deniz kıyılarında rüzgârların yığdığı kum tepesi, eksibe

[isim]

• Kumsal

  Çocukların top oynadıkları kumluktan iskeleye doğru yürürken hep planlar kuruyordu. - Cahit Uçuk

[sıfat]

• Kumu çok olan

  Kumluk arazi.

[isim]

• Kum getirip satan kimse

[isim]

[halk ağzında]

• Bir tür küçük sinek

[sıfat]

[bitki bilimi]

• Kumlu toprakta yetişen, kumlu toprağı seven (bitki)

[isim]

• Kumcunun yaptığı iş