[isim]

[ruh bilimi]

• Zekâ

[isim]

[kimya]

• Doymuş alifatik hidrokarbonların genel adı, parafin

[zarf]

[eskimiş]

• Akıl gereğince, akıl yönünden

[isim]

[coğrafya]

• Sularını bir denize veya göle gönderen bölge, maile

  Karadeniz aklanı.

• Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri

[isim]

• Bazı bölgeleri sulamak, kurutmak amacıyla veya gemilerin işlemesine elverişli, insan eliyle açılmış su yolu

  Süveyş Kanalı.

  Panama Kanalı.

• Telefon, telgraf, radyo, televizyon vb. araçlarla iletişimi sağlayan yol, hat

  Bir kanaldan ötekine geçerken aldığı yüklü transfer bedelini nasıl ödeyecekti bu kadın? - İnci Aral

• Tahtanın liflerine dik yönde açılan kırlangıç kuyruğu biçimli girinti

[anatomi]

• İçinden damar, sinir veya bir sıvı geçen yol

[coğrafya]

• İki kıyı arasındaki dar ve derin deniz

  Mozambik Kanalı.

[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kardeş kadar yakın olan kimse

[sıfat]

• Kalma işini yapan

• Artan, mütebaki

  Kalan on lirayı Aliş'e verdim. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[matematik]

• Bir çıkarmanın sonucu

[isim]

[matematik]

• Bölme işleminde bölünenden artan sayı

[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[isim]

[anatomi]

• Başın her iki yanında bulunan işitme organı

  Kulaklarımın uğultusu içinde, söylediği lakırtıların hiçbirini duymuyordum. - Hüseyin Cahit Yalçın

[anatomi]

• Bu organın, sesleri toplayıp içeriye almaya yarayan dış bölümü

  Elleriyle kulaklarını tıkayıp yatağının yanında tortop oldu. - Halide Edip Adıvar

• Balıklarda başın iki yanında bulunan ve ağızdan alıp solungaçlardan geçirdiği suyu dışarıya vermeye yarayan yarıklardan her biri

• Saban kulağı

• Duvar, baca, şömine vb. yerlerde kulağa benzer çıkıntı

[müzik]

• Telli çalgılarda tel germeye yarayan burgu

[coğrafya]

• Akarsuların ve özellikle göllerin karaya giren ve durgunlaşan yerleri

[mecaz]

• Seslerin uygunluğunu seçebilme ve değerlendirebilme yeteneği

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulağı (bir şeyde) olmak
• kulağı (veya kulakları) çınlasın
• kulağı ağır işitmek
• kulağı dikilmek
• kulağı duvar olmak
• kulağına çalınmak
• kulağına çarpmak
• kulağına fısıldamak
• kulağına gelmek
• kulağına girmemek
• kulağına gitmek
• kulağına inanmamak
• kulağına kar suyu kaçırmak
• kulağına kar suyu kaçmak
• kulağına koymak (veya sokmak)
• kulağına küpe olmak (veya etmek)
• kulağına söylemek
• kulağını açmak
• kulağını bükmek
• kulağını çekmek
• kulağını çınlatmak
• kulağını doldurmak
• kulağının üzerine yatmak
• kulağının zarı patlamak
• kulağını sağır etmek
• kulağı okşamak
• kulağı olmamak
• kulağı ters taraftan göstermek
• kulak (veya kulağını) tırmalamak
• kulak (veya kulaklarını) tıkamak
• kulak arkası (veya ardı) etmek
• kulak asmak
• kulak kabartmak
• kulak kesilmek
• kulak kıvırmak
• kulakları dolmak
• kulaklarına kadar kızarmak
• kulaklarını dikmek
• kulaklarının pasını gidermek
• kulakları paslanmak
• kulakları patlatmak
• kulakları uğuldamak
• kulak tutmak
• kulak vermek
• kulak vermek

[isim]

[eskimiş]

• Varlıklı Rus köylüsü

[isim]

• Hareketli yerleri iplikle sanatçının parmaklarına bağlanarak veya eldiven gibi bir kesiti kullanarak bir perdenin üzerinden oynatılan, bez, karton vb. hafif nesnelerden yapılmış insan ve hayvan figürleri

  Salıncağın üzerindeki kızlar, iki zarif kukla gibi fıldır fıldır dönüyorlardı. - Osman Cemal Kaygılı

• Ayakları olmayan, alttan içine el sokularak oynatılan çeşitli nesnelerden yapılmış bebek

• Bu bebeklerle oynatılan oyun

[mecaz]

• Başkasının etkisinde olan, onun isteklerine göre davranan (kimse)

  Onu da kılıbık bir koca gibi kukla yapar oynatırım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

• kukla gibi
• kukla gibi oynatmak

[sıfat]

• Kendini akıllı ve bilgili sanan, bilgiçlik taslayan (kimse)

  Sinirli, ukala, münasebetsiz herifin biridir. - Nazım Hikmet

[isim]

[hayvan bilimi]

• Altı aylığa kadar olan at veya eşek yavrusu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulun atmak

[isim]

• Değirmende unun biriktiği yer

• Ekmek fırınlarında unların bulunduğu bölüm, un deposu

[sıfat]

• Un yapılmaya elverişli, temizlenmiş (buğday)

[isim]

[halk ağzında]

• Cephe

[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir