[isim]

• Gövdenin sarı veya kirli sarı renkte, yele, kuyruk ve bacağın alt kısmındaki kılların koyu renkte olduğu at donu

[sıfat]

• Bu renkte olan (at)

  Yanında dizgini boynuna bırakılmış bir kula at vardı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Manisa iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[anatomi]

• Başın her iki yanında bulunan işitme organı

  Kulaklarımın uğultusu içinde, söylediği lakırtıların hiçbirini duymuyordum. - Hüseyin Cahit Yalçın

[anatomi]

• Bu organın, sesleri toplayıp içeriye almaya yarayan dış bölümü

  Elleriyle kulaklarını tıkayıp yatağının yanında tortop oldu. - Halide Edip Adıvar

• Balıklarda başın iki yanında bulunan ve ağızdan alıp solungaçlardan geçirdiği suyu dışarıya vermeye yarayan yarıklardan her biri

• Saban kulağı

• Duvar, baca, şömine vb. yerlerde kulağa benzer çıkıntı

[müzik]

• Telli çalgılarda tel germeye yarayan burgu

[coğrafya]

• Akarsuların ve özellikle göllerin karaya giren ve durgunlaşan yerleri

[mecaz]

• Seslerin uygunluğunu seçebilme ve değerlendirebilme yeteneği

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulağı (bir şeyde) olmak
• kulağı (veya kulakları) çınlasın
• kulağı ağır işitmek
• kulağı dikilmek
• kulağı duvar olmak
• kulağına çalınmak
• kulağına çarpmak
• kulağına fısıldamak
• kulağına gelmek
• kulağına girmemek
• kulağına gitmek
• kulağına inanmamak
• kulağına kar suyu kaçırmak
• kulağına kar suyu kaçmak
• kulağına koymak (veya sokmak)
• kulağına küpe olmak (veya etmek)
• kulağına söylemek
• kulağını açmak
• kulağını bükmek
• kulağını çekmek
• kulağını çınlatmak
• kulağını doldurmak
• kulağının üzerine yatmak
• kulağının zarı patlamak
• kulağını sağır etmek
• kulağı okşamak
• kulağı olmamak
• kulağı ters taraftan göstermek
• kulak (veya kulağını) tırmalamak
• kulak (veya kulaklarını) tıkamak
• kulak arkası (veya ardı) etmek
• kulak asmak
• kulak kabartmak
• kulak kesilmek
• kulak kıvırmak
• kulakları dolmak
• kulaklarına kadar kızarmak
• kulaklarını dikmek
• kulaklarının pasını gidermek
• kulakları paslanmak
• kulakları patlatmak
• kulakları uğuldamak
• kulak tutmak
• kulak vermek
• kulak vermek

[isim]

[eskimiş]

• Varlıklı Rus köylüsü

[zarf]

• Yalnızca duyarak, dinleyerek

  Fırat Sultan bu okçu şehzadeye kulaktan âşık olmuş. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Kulağı herhangi bir biçimde olan

  Küçük kulaklı.

• Kulağa benzer çıkıntısı olan

[isim]

• Sapının ucunda kulak biçiminde iki geniş çatalı bulunan bir tür yatağan

[isim]

• İki tarafında tutulacak yeri olan yayvan tava, tencere, kazan vb

[isim]

• Gerilerek açılmış iki kolun parmak uçları arasındaki uzaklık

  Hortum beş on kulaç ötemize yanaşmıştı. - Halikarnas Balıkçısı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulaç atmak

[isim]

• Kulakları soğuk, rüzgâr vb. dış etkilerden korumak için kulak kepçesini örtecek biçimde yapılmış kılıf

[teknik]

• Radyo, telefon, telsiz vb.nde kulak ile verici arasında ses bağlantısı kurmaya yarayan araç

• Ağır işitenlerin daha iyi işitebilmek için kulaklarına taktıkları pilli araç

[isim]

• Kulak, burun, boğaz hekimi

[isim]

[anatomi]

• Kalbin üst bölümünde bulunan, sağdaki ana toplardamarlardan ve soldaki akciğer toplardamarlarından kanı alıp karıncıklara veren iki boşluğun adı

[isim]

• Kulaçlamak işi

  Suları hiç telaşsız ama motor gibi kulaçlamaya başladı. - Haldun Taner

[sıfat]

• Kulak kepçesi olmayan

[-i]

• Kaç kulaç olduğunu ölçmek

  Kuyuyu kulaçlamak.

[nesnesiz]

• Kulaç atarak yüzmek

[isim]

• Kulağın arkasındaki çukur bölüm, kulağın kökü

[isim]

[kaba konuşmada]

• Oğlancı

  Kahveci hem kulampara hem de azılı bir katil olarak şöhretli biri olduğundan bu mekâna ayak basan pek olmuyordu. - İhsan Oktay Anar

[isim]

• Oğlancılık

[isim]

• Kulaçlama işi