Koşu ile Başlayan Kelimeler

KOŞU ile başlayan 29 kelime bulunuyor. Başında KOŞU olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Koşu kelimesinin anlamı nedir? İçinde koşu olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

14 Harfli Kelimeler

KOŞUTLAŞTIRMAK₂₄,

Ad

KOŞULLANDIRMAK₂₃

13 Harfli Kelimeler

KOŞUTLAŞTIRMA₂₃, KOŞULLANDIRMA₂₂

11 Harfli Kelimeler

KOŞUŞTURMAK₂₁, KOŞULLANMAK₁₇

10 Harfli Kelimeler

KOŞUŞTURMA₂₀, KOŞUTÇULUK₂₀, KOŞULLAMAK₁₆, KOŞULLANMA₁₆

9 Harfli Kelimeler

KOŞUCULUK₁₉, KOŞULLAMA₁₅

8 Harfli Kelimeler

KOŞULSUZ₁₈, KOŞUŞMAK₁₇, KOŞULMAK₁₄, KOŞUTLUK₁₄

7 Harfli Kelimeler

KOŞUMCU₁₇, KOŞUŞMA₁₆, KOŞUMLU₁₄, KOŞULLU₁₃, KOŞULMA₁₃, KOŞUNTU₁₃

6 Harfli Kelimeler

KOŞUCU₁₅

5 Harfli Kelimeler

KOŞUM₁₁, KOŞUL₁₀, KOŞUN₁₀, KOŞUT₁₀, KOŞUK₁₀

4 Harfli Kelimeler

KOŞU₉

KOŞU

[isim]

Koşma
Benim oğlanın göbeği çıkıyormuş da biraz, her sabah koşu yapıyor, dedi. - Nazım Hikmet

[spor]

Koşarak yapılan yarış

At yarışı
Koşuların sonuçlarından başka bir şey düşünmesini engelleyen bir hastalığa dönüşmüş. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

koşu koparmak

Birleşik Kelimeler: koşu atı, koşu bandı, koşu yolu, bir koşu, engelli koşu, gelişme koşusu, ısınma koşusu, mukavemet koşusu, sabah koşusu

KOŞUL

[isim]

Şart
Türk Eli'nin uluları bu koşullar altında yeni toprakların, yeni vatanların gereğini duyar olmuştu. - Nezihe Araz

Bir antlaşmada belirlenen hükümlerden her biri

Birleşik Kelimeler: ön koşul, sapma koşulu, yaşam koşulları

KOŞUN (Kelime Kökeni: Moğolca)

[isim]

[halk ağzında]

Asker, yan yana durmuş asker dizisi, saf

Yan yana dizilmiş insanların oluşturduğu dizi

Koşu, yarış

Ata Sözleri ve Deyimler

koşun bağlamak

Birleşik Kelimeler: koşun koşun

KOŞUT

[sıfat]

[matematik]

Paralel

KOŞUK

[isim]

[edebiyat]

Şiir

[halk ağzında]

Koşma, türkü

KOŞUM

[isim]

Araba hayvanının kayış takımı, koşum takımı
Koşumlarındaki ziller şıngırdadılar. - Necati Cumalı

Hayvanın arabaya koşulması

Birleşik Kelimeler: koşum atı, koşum hayvanı, koşum takımı

KOŞULLU

[sıfat]

Şartlı

Şartlanmış olan

Birleşik Kelimeler: koşullu tepke

KOŞULMA

[isim]

Koşulmak işi

KOŞUNTU

[isim]

Tayfa

KOŞULMAK

[nesnesiz]

Koşmak (II) işi yapılmak
Manda ve öküz koşulmuş yük arabalarının seyrekleşmesini beklemek lazımdı. - Refik Halit Karay

[-e]

Bir yere sürülmek, gönderilmek

Herhangi biri koşmak (I)
Bu işin arkasından çok koşuldu.

KOŞUTLUK

[isim]

[matematik]

İki çizginin koşut olması, paralellik

[mecaz]

Olay, düşünce vb. arasında benzerlik bulunması durumu

KOŞUMLU

[sıfat]

Koşum geçirilmiş, koşulmuş (hayvan)

KOŞULLAMA

[isim]

Koşullamak işi

KOŞUCU

[isim]

Koşuya katılan yarışçı

KOŞULLAMAK

[-i]

Koşul öne sürmek