[isim]

• Birine karşı duyulan öç alma isteği, garaz

  Adımız miskindir bizim / Düşmanımız kindir bizim - Yunus Emre

Ata Sözleri ve Deyimler

• kin bağlamak
• kin beslemek (veya tutmak)
• kin duymak
• kin gütmek

[zamir]

• `Hangi kişi?` anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir söz

  Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... kim ... kim
• kim bilir
• kime ne
• kimi kimsesi olmamak
• kimin arabasına binerse onun türküsünü çağırır
• kiminle dans ettiğini biliyor musun?
• kimin nesi?
• kimin tavuğuna kış demişiz
• kim kime dum duma
• kim oluyor?
• kim vurduya gitmek

[bağlaç]

[eskimiş]

• Ki

  Dedi kim tazeliğim çağında / Bir gülün bülbül idim bağında - Atai

[sıfat]

[eskimiş]

• Yarı

  Nim resmî.

[isim]

[kaba konuşmada]

• Erkeklik organı

[isim]

[eskimiş]

• Mezar

  Sana ibret gerek ise / Gel göresin bu sinleri - Yunus Emre

[isim]

[eskimiş]

• Yaş (I)

  Hoş uyanık da olsam biz sindekileri artık erkekten saymazlar ya. - Haldun Taner

[isim]

[spor]

• Kayak

  Sokaktan sırtlarında skileriyle birkaç sporcu gülüşerek geçmiş. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[halk ağzında]

• Ağıl, davar ağılı

• Yayla evi

• Bir kimseye ait küçük yerleşim yeri, çiftlik

[isim]

[madencilik]

• Silisli kütlelerin, kayaların, doğal etkenlerle parçalanarak ufalanmasından oluşan, deniz kıyısı, dere yatağı vb. yerlerde çok bulunan, ufak, sert tanecikler

  İki kamyon kum getirmemi istedi. - Yusuf Atılgan

• Armut, ayva vb. meyvelerin etli bölümlerindeki sert tanecikler

• Vücuttaki bezlerin, özellikle böbreğin ürettiği ince ve katı tanecikler

Ata Sözleri ve Deyimler

• kumda oynamak
• kum dökmek
• kum gibi

[isim]

• Güzel

  Lokantaların vitrinlerinde, mis kokularla dönerler pişiyordu. - Çetin Altan

Ata Sözleri ve Deyimler

• mis gibi

[isim]

• Evlenmemiş kadın

[isim]

[tarih]

• Eski Mısır'da şehir devleti

[isim]

• Genellikle gümüş, altın ve platin gibi kıymetli metallerin veya elmas, yakut gibi değerli taşların kütlelerinin ölçülmesi için kullanılan, Fransa'da 30,59 gr, İngiltere'de 28,349 gr ağırlığında bir ağırlık ölçüsü birimi

[isim]

[eskimiş]

• Gümüş

• Genellikle işlemelerde kullanılan, gümüş görünüşünde ve parlaklığında olan iplik vb

[sıfat]

• Gümüş gibi parlayan

[isim]

[halk ağzında]

• İşaret

[sıfat]

• Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı

  Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu. - Peyami Safa

• En arkada bulunan

  Son vagon.

• Artık ondan ötesi veya başkası olmayan

  Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm. - Hasan Âli Yücel

[isim]

• Uç, sınır

• Olanca

  Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet

  Kışın sonu. Bu yolun sonu.

[isim]

[mecaz]

• Ölüm

[isim]

[anatomi]

• Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sona ermek
• sona kalan dona kalır
• son bulmak
• son kozunu (veya kartını) oynamak
• son noktayı koymak
• son pişmanlık fayda vermez (veya etmez)
• sonu gelmek
• sonu gelmemek
• sonunu almak
• sonunu getirememek
• son vermek

[isim]

[coğrafya]

• Denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu bölümü

  Sandalını Kaşık Adası'nın bir küçük koyuna çekti. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• İçi dolu olan ve dışı kaplama olmayan, masif

  Köşk, som gümüş bir parmaklıkla ikiye bölünmüştür. - Salâh Birsel

• Katışıksız

[isim]

• Rıhtımın su üstünde olan bölümü

[isim]

[hayvan bilimi]

• Somon balığı

• Kırgızistan para birimi