[isim]

• Nesnelerden yayılan küçücük zerrelerin burun zarı üzerindeki özel sinirlerde uyandırdığı duygu

  Çöp kokusuyla beraber mutsuzluğu da artıyordu günbegün. - Elif Şafak

• Güzel kokmak için sürülen esans

  Koku sürünmek.

[mecaz]

• Belirti, işaret

  Ortalıkta bir savaş kokusu var.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kokusu çıkmak
• kokusunu (veya koku) almak (veya duymak)
• kokusu sinmek

[sıfat]

• Kokusu olan

  Perilerin kızgınlığını yatıştırmak için ceplerimde birçok kokulu otlar, tohumlar, üzerlikler taşıyordum. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Kokutmak işi

[isim]

• Kokma işi

[-i]

• Hoş olmayan bir koku bırakmak

  Sigara elimi kokuttu.

• Bozulup kokmasına neden olmak, kokuşturmak

  Eti kokutmak.

[mecaz]

• Bir işi uzatarak çıkmaza sokmak

[isim]

• Kokulanmak işi

[isim]

[halk ağzında]

• Kalkerli ve karstik özelliği ağır basan yerlerde çukurlukları bol, engebeli arazi

[isim]

• Koku yapan veya satan kimse

[nesnesiz]

• Koku sürünmek

[isim]

• Kokuşmak işi

[sıfat]

• Kokuşmuş, bozulmuş olan, müteaffin

[mecaz]

• Kokmuş

[nesnesiz]

• Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokmak, taaffün etmek

  Çöpler kokuşmuş.

[mecaz]

• Kişi, toplum vb. bozularak özelliğini yitirmek, tefessüh etmek

[halk ağzında]

• Koklaşmak

  Öpüşürken, kokuşurken çıkageldi kocası... - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Kokusu olmayan

[isim]

• Kokuşturmak işi

[isim]

• Kokulandırmak işi

[teknik]

• Özel bir koku vermek için bir ürüne kokulu bir madde katarak arıtma işlemi