[sıfat]

• Annesi babası, yakını, koruyucusu olmayan (kimse), sahipsiz

  Ocağın kimsesiz çocukları okuttuğunu da biliyordum. - Falih Rıfkı Atay

• Boş, ıssız, içinde kimse bulunmayan

  Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında / Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum - Necip Fazıl Kısakürek

[zarf]

• Kimsesi olmadan

[isim]

• Kimsesiz olma durumu, yalnızlık, bikeslik

  Gecenin mutlak, kimsesizliği bir kat daha öğreten sükûtu yerine bu kaynaşma ruha ferah veriyor. - Etem İzzet Benice