[sıfat]

• Etenesi olan

[isim]

• Etek

  O irmik kokulu neftî bluzuyla vanilya kokulu gri etekliğini giyerdi. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir şeyin aşağıya doğru uzanan yüzü

  Davlumbazın etekliği.

[sıfat]

• Etek yapmaya elverişli (kumaş)

[isim]

• Bir şeye eklenmiş olan, ek durumunda bulunan parça

  Ondan öğrendiklerim, onun ufku, onun kadar olmasa da birkaç önemli eklenti dışında, bugün de tümüyle geçerlidir. - Reha Mağden

[sıfat]

[fizik]

• Akım, ısı, ses vb.ni geçiren (madde), nâkil, yalıtkan karşıtı

• Elektrik akımı, ısı, gaz vb.ni bir yerden başka bir yere aktaran (madde, şey)

[sıfat]

• Kenedi olan

• Kenetle birbirine bağlanmış bulunan, kenetlenmiş olan

  İnce dudakları birbirine kenetli, taş gibi öylece oturuyor. - Ayşe Kulin

[mecaz]

• Birbirinin içine geçerek sıkıca kapanmış

[isim]

• Esen olma durumu, sağlık, afiyet, sıhhat, selamet, hastalık karşıtı

  Kendini böyle sağa sola dağıttıkça tadına varılmaz bir mutluluk, esenlik duyuyordu - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

• Etlenmek işi

[-e]

[kimya]

• Etkide bulunmak, tesir etmek

  Sanatçının baskı altında bulunuşu, yapıtına da etkir. - Selim İleri

[nesnesiz]

• Ekme işi yapılmak

  Tarlaya mısır ekildi.

[isim]

[matematik]

• Çıkarma işleminde kendisinden çıkarma yapılan sayı

[isim]

• Ekletmek işi

[isim]

• Eklenmek işi

[-i]

• Bir şeyi ekle tamamlamak, ulamak, ilave etmek

  Bahçeye doğru bir çıkma mutfak yaptırmış, bu koca balkonu eklemiştir. - Tarık Buğra

[-e]

[-i]

• Bir şeyi ek olarak kullanmak

  Bu kumaşı örtüye eklemeli.

[isim]

[kimya]

• Kimyasal yöntemlerle ayrıştırılamayan veya bileşim yoluyla elde edilemeyen madde

  Grafit ve elmas, karbon elementinin iki değişik biçimidir.

[-i]

• Eleme işini yaptırmak