[isim]

• Boğa güreşi, yarış, oyun vb. gösteriler yapılan alan

[mecaz]

• Siyasi çekişmelerin geçtiği yer

[isim]

[eskimiş]

[toplum bilimi]

• Gelenek

  Böyle ufak kasabalarda öteden beri aristokratik bir anane vardı. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

• Yaş, meslek, toplumsal durum vb. bakımından birbirine eşit olanlardan her biri, boydaş, böğür, taydaş, öğür

  Babası silik, adsız bir berberken çocuk bütün akranlarını çekerek dükkânını canlandırdı. - Necati Cumalı

[isim]

• Bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler

  Yüksek sınıf mahalle erkânını da konaklarına uğrayıp meseleden haberdar eder. - Refik Halit Karay

• Yol, yöntem

  Onun arkasına bu yolda, bu erkânda gelmiş geçmiş ustalar, pirler vardı. - Ömer Seyfettin

[askerlik]

• General veya amiral aşamasındaki askerler

Ata Sözleri ve Deyimler

• erkân göstermek

[isim]

• Üzerine bir cismin ışık yoluyla görüntüsü düşürülen, saydam olmayan düz yüzey, görüntülük

• Beyaz perde, görüntülük

[sinema]

[televizyon]

• Televizyon camı, görüntülük

[isim]

[teknik]

• Bir motorda biyellerin doğrusal hareketini dairesel harekete çeviren dingil

• Sac, çinko, dökme demir, bakır vb. borunun yönünü değiştirmeye yarayan kıvrım

[isim]

• Bir iş veya sorun hakkında düşünülerek verilen kesin yargı

  Bu kararı söyleyen sesin tesiri gözlerimizi yaşla doldurdu. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[hukuk]

• Herhangi bir durum için tartışılarak verilen kesin yargı, hüküm

  Yargıç kararı.

• Bu yargıyı bildiren belge

  Mahkeme kararını aldı.

• Değişmeyen, düzenli durum, düzenlilik, yöntemlilik

• Değişmez olma

  Havanın hiç kararı yok.

• Tam ölçüsünde, ne az ne çok

  Yemeğin tuzu karar.

[müzik]

• Türk müziğinde, taksim yaparken ana makama dönüş

Ata Sözleri ve Deyimler

• karara bağlamak
• karara kalmak
• karar almak
• karar altına almak
• karara varmak
• karar bulmak
• kararında bırakmak
• karar kılmak
• karar vermek

[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kardeş kadar yakın olan kimse

[isim]

[eğitim bilimi]

• Öğrencilere dönem sonlarında okul yönetimleri tarafından verilen ve her dersin başarı durumu ile devam, sağlık, yetenek ve genel gidiş durumlarını gösteren belge

• Kişilerin bir haktan yararlanmaları için bir kuruluş tarafından verilen belge

  Ekmek karnesi. Vapur karnesi.

[isim]

• Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka

  O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. - Orhan Veli Kanık

• Bir şeyi çevreleyen çizgi

• Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri

  Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade.

• Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer

  Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar. - Memduh Şevket Esendal

• Yan

[matematik]

• Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri

  Bir üçgenin kenarları.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kenar (veya kenarını) bastırmak
• kenara atmak
• kenara çekilmek
• kenarda kalmak
• kenar gezmek
• kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz

[isim]

• Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması

[sıfat]

• Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

• Arklar arasında kalan toprak parçası

• Sabanla açılan çizi

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi

  Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ömer Seyfettin

• Döl yatağı

  Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - Halide Edip Adıvar

• Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm

  Geminin karnı. Şişenin karnı.

• Mide

  Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• İç, gönül, akıl, kafa

  Ben senin karnındakini ne bileyim?

[mecaz]

• Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

[fizik]

• Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karın doyurmak
• karnı büyümek
• karnından konuşmak (veya söylemek)
• karnını doldurmak
• karnı tok it gölgede yatar
• karnı tok, sırtı pek
• karnı zil çalmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kanaatkâr

• Tokgözlü

[sıfat]

• Kırma işini yapan (kimse)

  Taş kıran işçiler.

[isim]

• Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet

  Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıran girmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıyı, kenar, çevre, uç

• Dağ sırtı, tepe, bayır

• Kıraç toprak

[coğrafya]

• Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı

[sıfat]

• İşsiz, işsiz güçsüz, başıboş, aylak

  Daha ne kadar sürdürebilecekti bu avare yaşamını? - Ayşe Kulin

Ata Sözleri ve Deyimler

• avare dolaşmak
• avare etmek
• avare olmak