[isim]

• Bele dolayarak toka ile tutturulan, kumaş, deri veya metalden yapılan bel bağı

  Nihat elinde tuttuğu kemeri denize fırlatıp attı. - Peyami Safa

• Etek, pantolon vb. giysilerin bele gelen bölümü

• Emniyet kemeri

[sıfat]

• Tümsekli

  Kemer burun.

[anatomi]

• Kemiklerden oluşan yay biçimindeki yapı

  Kaş kemeri. Damak kemeri. Ayak kemeri.

[jeoloji]

• Katmanlı kayaçlarda bir kıvrımın kabarık tepe yeri, tekne karşıtı

[mimarlık]

• İki sütun veya ayağı birbirine üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı vb. biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren tonoz bağlantı

  Büyük bir camiydi bu. Minareleri, kubbeleri, kemerleri ve parmaklıklı pencereleri filan hepsi tamamdı. - Oğuz Atay

[eskimiş]

• Özellikle yolculukta kullanılan, üzerinde altın, para yerleştirmeye yarar gözleri olan meşin kuşak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemer (veya kemerini) sıkmak
• kemeri dolu olmak

[isim]

• Antalya iline bağlı ilçelerden biri

• Burdur iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[denizcilik]

• Gemi güvertesinin enine konmuş kirişlerinden her biri

[sıfat]

• Üzerinde kemeri olan veya kemer takılmış olan

  Kumardan aldığı ilk parayla siyah satenden arkası kemerli iki adet iç yelek yaptırdı. - Lâtife Tekin

• Kemer biçiminde olan

  Orhan'ın kemerli kapıdan içeriye koşa koşa girdiğini görmedi. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Kavisli olan

  Kemerli burun.

[isim]

• Bazı işçi ve satıcıların araç veya gereçlerini koymak için bellerine taktıkları, gözlere ayrılmış, bez, tahta, meşin veya metal bağ

[sıfat]

• Kemer yapmaya elverişli

  Kemerlik deri.

[isim]

• Kemerlemek işi

[-i]

• Ciltçilikte dikişten sonra kitabın sırtına yuvarlak bir biçim vermek

[sıfat]

• Kemeri olmayan