[sıfat]

• Uygulamalı

  Kitaplardan gelen fikirler nazari, yaşanan fikirler ise amelîdir. - Mehmet Kaplan

[isim]

• Gündelikle çalışan işçi

  Tuğla harmanındaki ameleler etrafı aradılar. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• İki elemanlı mermer yapıştırıcısı

[isim]

[anatomi]

• Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal

[isim]

[bilişim]

• Elektronik posta

[isim]

• Ev, arsa, bahçe vb. taşınamayan mal ve mülklerin ortak adı, taşınmazlar, gayrimenkul

  Eline geçen serveti emlake yatırıyordu. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

[halk ağzında]

• Emme döneminde olan çocuk

  Koç yiğidin yanında olur yazısı / Ananın babanın emlik kuzusu - Halk türküsü

• Zamanından daha geç doğan kuzu veya oğlak

[isim]

[eskimiş]

• Bir tarafa yatırma, eğme

[edebiyat]

• Aruz vezninde kısa okunması gereken heceyi ölçüye uydurmak için uzun okuma, zihaf karşıtı

Ata Sözleri ve Deyimler

• imale etmek
• imale yapmak

[isim]

• Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

  Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım - Halk türküsü

[-i]

• Hafif bir düğüm yaparak bağlamak

• Halı dokurken düğümleri bağlamak

Ata Sözleri ve Deyimler

• iler tutar yeri olmamak (veya kalmamak)

[-e]

[halk ağzında]

• Değmek, dokunmak

[isim]

• Bir kurum veya kuruluşun kendine seçtiği, bazı ticaret eşyası üzerine konulan, o eşyayı üreten veya satanı tanıtan resim, harf vb. özel işaret, logo

[isim]

[eskimiş]

• Yerine koyma, yerine kullanma

• Ayağa kaldırma, ayakta durdurma

• Ortaya koyma

[sıfat]

• Yerine konulan, yerine geçen

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikame etmek

[isim]

• Eksik bir şeyi tamamlama, daha iyi duruma getirme, bütünleme

  Kolordu ikmaliyle ilgili bir iş için görevli olarak gelmiş. - Attila İlhan

• Bitirme

[askerlik]

• Geri hizmet

[edebiyat]

• Cümlenin, dizenin anlamını sonra gelen cümle veya dize ile tamamlama

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikmale bırakmak
• ikmale kalmak
• ikmal etmek

[isim]

• Soğuk veya sıcak hava vererek kapalı bir yerin havasını değiştiren elektrikli araç, iklimleme cihazı

[sıfat]

[eskimiş]

• Yetkin, erişkin, eksiksiz, ağırbaşlı, mükemmel, olgun

[isim]

• Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç

  Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay

• Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer

  Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus

• Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç

  Taşçı kalemi.

  Oymacı kalemi.

• Çeşit, tür

  Üç kalem erzak.

  Beş kalem ilaç.

[mecaz]

• Bazı deyimlerde yazı

  Kaleme almak.

[mecaz]

• Yazar

  Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalem açmak
• kalem çekmek
• kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
• kaleme almak
• kaleme gelmek
• kaleminden çıkmak
• kaleminden kan damlamak
• kalemine dolamak
• kalemi olmak
• kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
• kalem kırmak
• kalem oynatmak