[sıfat]

• Tadı az kekre olan

  Buzlaşmış, hafifçe kekremsi birayı büyük bir zevk duyarak içti. - Cahit Uçuk

• Genzi yakan, buruk (koku)

  Bu kekremsi kokunun dimağa tesirini bu semtte yatıp kalkanlar bilirler. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Suratı asık, yüzü gülmeyen (kimse)

[isim]

• Kekremsi olma durumu

[mecaz]

• Asık suratlı olma, yüzü gülmeme

  Neyse yüzünün ve sesinin burukluğu çok sürmedi, çabuk geçti kekremsilik. - Yusuf Ziya Ortaç