Kef ile Başlayan Kelimeler

KEF ile başlayan 29 kelime bulunuyor. Başında KEF olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Kef kelimesinin anlamı nedir? Kef ile biten kelimeler. İçinde kef olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

11 Harfli Kelimeler

KEFALGİLLER₂₁,

KEFALETNAME₁₈

10 Harfli Kelimeler

KEFENLEYİŞ₂₁, KEFENLEMEK₁₇

9 Harfli Kelimeler

KEFELEMEK₁₆, KEFENLEME₁₆, KEFALETEN₁₅

8 Harfli Kelimeler

KEFENSİZ₁₈, KEFELEME₁₅, KEFALLER₁₄, KEFENLİK₁₄, KEFİLLİK₁₄

7 Harfli Kelimeler

KEFESİZ₁₇, KEFENCİ₁₆, KEFENLİ₁₃, KEFARET₁₃, KEFALET₁₃

6 Harfli Kelimeler

KEFİYE₁₄, KEFELİ₁₂, KEFERE₁₂, KEFEKİ₁₂

5 Harfli Kelimeler

KEFAL₁₁, KEFEK₁₁, KEFEN₁₁, KEFİL₁₁, KEFİR₁₁, KEFNE₁₁

4 Harfli Kelimeler

KEFE₁₀

3 Harfli Kelimeler

KEF₉

KEF

[isim]

Kaynayan pekmezin, pişen etin üstünde oluşan köpük

KEFE (Kelime Kökeni: Arapça keffe)

[isim]

Terazi gözlerinden her biri

[isim]

[halk ağzında]

Semercilerin atların tüylerini parlatmak için kullandığı bir araç türü

KEFAL (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim]

[hayvan bilimi]

Kefalgillerden, orta büyüklükte, çok pullu, küt başlı, gümüş renginde, beyaz etli bir balık, topbaş balık (Mugil cephalus)

Birleşik Kelimeler: akkefal, uçar kefal, tatlısu kefali

KEFEN (Kelime Kökeni: Arapça kefen)

[isim]

Ölünün gömülmeden önce sarıldığı beyaz bez, kefen bezi, yakasız gömlek, yakasız mintan
Gül değil, arkasında kanlı kefen / Sen misin, sen misin garip vatan? - Namık Kemal

Ata Sözleri ve Deyimler

kefen alacak kişi yüzünden belli olur
kefeni boynunda olmak
kefenin cebi yok
kefeni yırtmak

Birleşik Kelimeler: kefen bezi, kefen parası, kefen soyucu

KEFİL (Kelime Kökeni: Arapça kefīl)

[isim]

Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse
Her hâllerine ben kefilim diyordu. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

kefil göstermek
kefil olmak

Birleşik Kelimeler: müteselsil kefil

KEFİR (Kelime Kökeni: Kafkas dillerinden)

[isim]

Özel bir maya mantarıyla keçi veya inek sütünün mayalanmasıyla hazırlanan ekşi içecek

KEFNE

[isim]

Çuvaldız veya kalın iğne ile iş işleyen kimsenin eline geçirdiği demirli kayış

KEFELİ

[sıfat]

Kefesi olan

KEFERE (Kelime Kökeni: Arapça kefere)

[isim]

[eskimiş]

Müslüman olmayanlar, kâfirler
Kefereye aldırmayın, hâlden anlar heriflerdir. - Peyami Safa

KEFEKİ

[isim]

[mineraloji]

Yapılarda kullanılan açık renkli, delikli, hafif, işlenmesi kolay, ateşe dayanıklı bir taş türü

[anatomi]

Diş taşı

Ata Sözleri ve Deyimler

kefeki tutmak
kefekiye dönmek

KEFENLİ

[sıfat]

Kefene sarılmış

[zarf]

Kefene sarılarak

KEFARET (Kelime Kökeni: Arapça keffāret)

[isim]

[din bilgisi]

Bir günahı Tanrı'ya bağışlatmak umuduyla verilen sadaka veya tutulan oruç

Diyet (I)
Onu sevmek bile hayatımın kefareti oluyor. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

kefaretini ödemek

KEFALET (Kelime Kökeni: Arapça kefālet)

[isim]

[hukuk]

Birinin borcunu ödememesi veya verdiği sözü yerine getirmemesi durumunda bütün sorumluluğu üzerine alma durumu, kefillik
O zamanlarda her sene kefaletleri yüzünden bin lira, iki bin lira ödemek mecburiyetinde kalınmış. - Abdülhak Şinasi Hisar

Birleşik Kelimeler: kefalet mektubu, kefaletname, kefalet senedi

KEFALLER

[isim]

[hayvan bilimi]

Kefalgiller, kum balığıgiller, cennet balığıgiller, uskumrugiller familyalarını içine alan kemikli balıklar takımı

KEFENLİK

[sıfat]

Kefen olarak kullanılmaya elverişli (bez)
Köyde kefenlik bez olmadığı için Selim sandalın yelkenini kestirip kefen diktirdi. - Halikarnas Balıkçısı

Kefen almak için ayrılmış (para)