[isim]

• Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı

  Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - Adalet Ağaoğlu

• Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi

  Çocuğun arkası ağrıyormuş.

• Geri kalan bölüm

  Masalın arkası. Yazının arkası.

• Art, peş

• Otururken sırtın dayandığı yer

  Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - Tarık Buğra

• İnsanın vücudu, bedeni

  Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Arkada olan, arkada bulunan

[sıfat]

[mecaz]

• Kayıran, destekleyen

  Memur olmak için büyük bir arka gerek. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Geçmiş, geride kalmış zaman

  Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arka arkaya vermek
• arka bulmak
• arka çevirmek
• arka çıkmak
• arkada bırakmak
• arkada bırakmak
• arkada kalanlar (veya arkadakiler)
• arkada kalmak
• arkadan söylemek
• arkadan vurmak
• arka kapıdan çıkmak
• arka olmak
• arkası alınmak
• arkası gelmek
• arkası kesilmek
• arkasına (bile) bakmadan gitmek (veya kaçmak)
• arkasına almak
• arkasına düşmek (veya takılmak)
• arkasında dolaşmak (veya gezmek)
• arkasından atlı kovalamak
• arkasından atmak (veya konuşmak)
• arkasından koşmak
• arkasından sürüklemek
• arkasından teneke çalmak
• arkasından zil takıp oynamak
• arkasında yumurta küfesi yok ya! (veya olmamak)
• arkasını (birine) vermek
• arkasını (bir şeye) vermek
• arkasını almak
• arkasını bırakmak
• arkasını dayamak
• arkasını getirememek
• arkasını sağlama almak
• arkasını sıvamak
• arkası olmamak
• arkası yere gelmemek
• arka vermek
• arkaya bırakmak (veya koymak)
• arkaya kalmak

[isim]

[eskimiş]

• Ter

• Pirinç ve şeker kamışından elde edilen bir rakı türü

[isim]

[argo]

• Çalma

[isim]

[halk ağzında]

• Yatak

• Irmak, dere, çay, küçük akarsu

• Suyun ivinti yeri

• Eğimi, inişi fazla olan yer

[isim]

[eskimiş]

• Kiraya verilerek gelir getiren ev, dükkân, tarla, bağ vb. mülk, akaret

Ata Sözleri ve Deyimler

• akar edinmek

[isim]

• Halı, koltuk, yatak vb. yerlerde ve nemli ortamlarda yaşayan, astıma yol açabilen, insan vücudundan dökülen deri tozlarıyla ve parçacıklarıyla beslenen bir tür canlı

[isim]

• Sıvı, mai, likit

[isim]

[jeoloji]

• Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

  Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• karada ölüm yok
• karaya ayak basmak
• karaya çıkarmak
• karaya düşmek
• karaya oturmak
• karaya vurmak

[isim]

• En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

• Esmer

[sıfat]

[mecaz]

• Kötü, uğursuz, sıkıntılı

[mecaz]

• Yüz kızartıcı durum, leke

[mecaz]

• İftira

Ata Sözleri ve Deyimler

• kara çalmak
• kara kara düşünmek
• karalar bağlamak (veya giymek)
• kara sürmek
• karaya sabun, deliye öğüt neylesin

[isim]

• Çocuk dilinde dışkı

[sıfat]

• Çocuk dilinde kötü, çirkin

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaka yapmak

[isim]

• Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin simgesi olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun (II)

[denizcilik]

• Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arma donatmak
• arma soymak
• arma uçurmak (veya budatmak)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

  Arıkta çimdim de geldim diye fısıldadı. - Cahit Uçuk

• Fide veya fidan dikilen yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• arık çekmek

[sıfat]

• Zayıf, cılız, kuru, sıska

  Arık, zayıf bir buzağı kuyruğunu sallayarak gidiyordu. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• arık ata kuyruğu da yüktür
• arık etten yağlı tirit olmaz
• arık öküze bıçak çalınmaz

[isim]

• Akmak işi

[halk ağzında]

• Reçine, çam sakızı, akındırık

[sıfat]

• Uzak

  Sesin ıraktan gelir, yürek deler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırak yerin haberini kervan getirir

[isim]

[müzik]

• Klasik Türk müziğinde, aynı adla anılan ve kalın fa diyez notasını andıran perdedeki makamlardan biri

[isim]

• Bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın, eş, refika, zevce

  Eve varınca karım Fadime kapıyı açar. - Sait Faik Abasıyanık

[kaba konuşmada]

• Kadın

  Analar ağlıyor, nişanlılar ağlıyor, karılar ağlıyordu fakat Saliha kadın buna alışmıştı. - Halide Edip Adıvar

[halk ağzında]

• Yaşlı, ihtiyar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karı gibi
• karının saçlısı, tarlanın taşlısı
• karısının üstüne evlenmek

[isim]

• Silah olarak kullanılan, ucu sivri, iki ağzı da keskin uzun bıçak

  Bu bıçak, sapına bez sarılmış, küçük çapta bir kamaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[madencilik]

• Açılmış olan boşluklarda tavan ve yanlardan taş veya cevher parçalarının düşmesini önlemek amacıyla tahkimat elemanları üstüne veya arkasına yerleştirilen bir tahkimat parçası

• Kütüğü yarmak için kullanılan ucu sivri, yassı, enli çivi, takoz, kıskı

[askerlik]

• Topun gerisini kapayan kapak

  Köy değirmenlerinde top kaması döküldüğüne şahit oldum. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

• Oyunda kazanılan her parti

[halk ağzında]

• Oyunda sayı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kama basmak

[isim]

• Otuz dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 40 ve XL rakamlarının adı

[sıfat]

[matematik]

• Dört kere on, otuz dokuzdan bir artık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırk basmak
• kırk bir (buçuk) kere maşallah!
• kırk dereden su getirmek
• kırk evin kedisi
• kırk gün günahkâr, bir gün tövbekâr
• kırk gün taban eti, bir gün av eti
• kırkı (veya kırkları) karışmak
• kırkı çıkmak
• kırkından sonra at olup da kuyruk mu sallayacak
• kırkından sonra azanı teneşir paklar
• kırkından sonra azmak
• kırkından sonra saza başlayan kıyamette çalar
• kırkından sonra saz çalmak
• kırk kapının ipini çekmek
• kırk tarakta bezi olmak
• kırk yıl kıran olmuş, eceli gelen ölmüş

[isim]

[eskimiş]

• Alman para birimi

• Markka

[isim]

• Üzüm, incir, erik vb. meyvelerin alkolle mayalanarak damıtılmasıyla elde edilen içki, aslansütü, imamsuyu

  Mollanın ağzından sert bir rakı kokusu çıkıyordu. - Ömer Seyfettin