[sıfat]

• Kayarak yer değiştiren

[isim]

[halk ağzında]

• Yassı, düz, kat kat oluşmuş taş

[isim]

[halk ağzında]

• Dağdan inen sel

[isim]

• Yüzün göz, kulak ve burun arasındaki bölümü

  Dedim dilber yanakların kızarmış / Dedi çiçek taktım gül yarasıdır - Âşık Ömer

• Lastik tekerlekli taşıtlarda lastiğin jant ile yere temas eden bölümü arasında kalan yan yüzeyi

Ata Sözleri ve Deyimler

• yanağına kan gelmek
• yanağından kan damlamak

[isim]

[halk ağzında]

• Hizmet veya binek hayvanları durup işeme

[isim]

[bitki bilimi]

• Kayıngillerin örnek bitkisi olan, 30-40 metre boyunda, 2 metre çapında, kışın yapraklarını döken, kerestesi beyaz ve değerli olan bir orman ağacı (Fagus orientalis)

[sıfat]

• Bu ağaçtan yapılmış

[isim]

• Kadın veya kocaya göre birbirlerinin erkek kardeşi, kayınbirader, ini

  Sabahleyin kaynım beni bir katıra bindirdi. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Yanmakta olan

  Binada yanık lamba bırakmayın.

• Yanmış olan

  Yanık soğan kokulu bir buhar odayı dolduruyordu. - Reşat Enis

• Rengi koyulaşmış

  Kocaman hasır şapkalarının altında sarı saçları uçan, yanık iki genç kız. - Sait Faik Abasıyanık

• Sıkıntı veya hastalıktan iyi gelişmemiş, kavruk

  Yanık bir çocuk.

• Verimsiz, kıraç duruma gelmiş olan

[mecaz]

• Bıkkın, üzüntülü, dertli

[mecaz]

• Duygulu, dokunaklı, acılı, etkili

  Aşk söyletir en yanık türküleri / Ay buluta girdiği gecelerde - Cahit Sıtkı Tarancı

[isim]

• Yanmış yer, yanmış olan yerde kalan iz

  Halıdaki yanığı ördürmeli.

[isim]

• Herhangi bir ısıdan meydana gelen doku bozukluğu

Ata Sözleri ve Deyimler

• yanık kokmak

[isim]

• Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, aksiseda, inikâs, akis, eko

  Ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin / Ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin - Necip Fazıl Kısakürek

[mecaz]

• Bir olgunun çevrede uyandırdığı duygu, düşünce veya tepki, akis, inikâs

  Bu çığlıklar, ağızdan ağıza, kulaktan kulağa geniş yankılarla bütün yurdu kaplıyordu. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• yankı uyandırmak
• yankı yapmak

[sıfat]

• Az bir ara ile ayrılmış olan (zaman veya yer), uzak karşıtı

• Küçük, önemsiz değişikliklerle birbirinden ayrılan

  İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır. - Cemil Meriç

• Aralarında sıkı ilgi bulunan

  Her birinin muhakkak bir yakın arkadaşı vardır. - Elif Şafak

• Benzeyen, andıran, yaklaşan

  Beş dönüme yakın bahçesi bir ormanı andırırdı. - Ömer Seyfettin

• Erişmesi, olması zaman bakımından yaklaşmış olan

  Elli yaşında adam, ellisine yakın kadın... - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Uzak olmayan yer

  Yakınımızda otururlar.

[isim]

• Aralarında sıkı ilişki olan arkadaş, dost veya akraba

  En yakınlarından başlayarak herkese hayatı cehennem ettiği de doğrudur. - Murathan Mungan

[zarf]

• Uzak olmadan

  Gelin, bana yakın oturun lütfen.

[sıfat]

• Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş

  Altı ayı aşkın bir zamandan beri hazırlanıyordu bu yolculuk. - Abidin Dino

• Benzerlerinden üstün

• Çok, fazla

[sıfat]

• Doğuştan boya maddesi bulunmadığı için kıllarında ve gözlerinde, bazen de derisinde ak olan (hayvan veya insan), çapar (I), albinos

[isim]

• Kanma işi

• Kanı, kanaat

• Aldanış, kanma

[isim]

• Genellikle kumaş üzerine renkli iplikler veya sırma ve sim kullanarak elle, makineyle yapılan işleme, el işi, ince iş

  Kilimi kilim yapan özelliklerden biri de nakış aralarındaki boşlukların düzenidir. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

• Özellikle duvar ve tavanları süslemek için yapılan resim

  Bu hatlar, bu çiniler, bu nakışlar olmasa bu abideler de olmazdı. - Orhan Seyfi Orhon

[müzik]

• Beste ve semainin, dört yerine iki haneli olanı

[mecaz]

• Hile

Ata Sözleri ve Deyimler

• nakış işlemek

[isim]

[matematik]

• Bir cismin düşey kesiti, profil

[jeoloji]

• Katmanları gösteren kesit

[sıfat]

• Yürüyerek giden

  Genç atlı ve yayan ihtiyar uzaktan uzağa seslendiler. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]

• Bilgisiz

  Arkadaş bu konuda pek yayanmış.

[zarf]

• Yürüyerek, yaya

  Ben oraya kadar yayan gidemem, gurbetten memlekete yayan dönülmezdi. - Ömer Seyfettin

[isim]

[jeoloji]

• Toprak kayması

[isim]

[denizcilik]

• Türklerin Karadeniz'deki ırmak kıyılarının korunmasında, Rus Kazakların kıyılara saldırmada kullandıkları altı düz, yayvan gemi