[isim]

[halk ağzında]

• Ağabey

[isim]

• Bazı ülkelerde, hükümdarların, mareşallerin, din adamlarının güç sembolü olarak törenlerde taşıdıkları bir tür ağaç veya metalden değnek

[eskimiş]

• İhtiyarların baston yerine kullandıkları uzun sopa

[isim]

[bitki bilimi]

• Asklı mantarlara özgü üreme organı

[isim]

[fizik]

• Herhangi bir kuvvet alanında, belli bir düzlemin belli bir bölümünden geçtiği varsayılan güç çizgileri, seyelan

[isim]

• Dingil

[isim]

[anatomi]

• Tellerden oluşan ve kasılarak vücut hareketlerini sağlayan organ ve bu organın telsi dokusu, adale

  Kol kasları. Kalp kası.

[sıfat]

[halk ağzında]

• Uyanık, gözü açık, müteyakkız

• Uykusu hafif

Ata Sözleri ve Deyimler

• sak durmak
• sak yatmak

[isim]

[eskimiş]

[bitki bilimi]

• Sap

[isim]

• Asma işi

• Afiş

Ata Sözleri ve Deyimler

• asıda olmak (veya kalmak)

[sıfat]

• Benzerleri veya parçaları arasında çok az aralık bulunan, seyrek karşıtı

  Ağaçları sık bir bahçe. Sık saç.

• Çok bulunan, çok rastlanan

[zarf]

• Kısa zaman aralıklarıyla, az aralıklarla

[zarf]

• Aralıksız olarak, aralarında az aralık bırakarak

  Çiçekleri çok sık diktik.

[isim]

• Üye

  Komşu gencine yüz vermemiş, çocuklu bir mahkeme azasıyla evlenmişti. - Reşat Nuri Güntekin

• Vücut parçası, organ

  Bu vücut, bütün azası kırılmış, birbiri üstüne yığılmış bir külçe hâlinde. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

[hayvan bilimi]

• Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser)

  Kazı yıkayıp temizlemişler, sonra da parçalayıp tencereye koymuşlar. - Çetin Altan

[sıfat]

[mecaz]

• Budala

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaz gelen yerden tavuk esirgenmez
• kazı koz anlamak
• kazın ayağı öyle değil

[isim]

• Köpek dişlerinden sonra içeriye doğru, alt ve üst çenenin iki yanında beşer tane bulunan ve yiyecekleri öğütmeye yarayan dişlerin ortak adı, azı dişi, öğütücü diş

[halk ağzında]

• Öküz arabalarında ön ve arka yastıkları dingile bağlayan ağaç çivi

[isim]

• Karganın çıkardığı ses

[isim]

• Dişi çocuk

  Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. - Halikarnas Balıkçısı

• Üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı

  Karo kızı.

[ünlem]

• Dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kız almak
• kız beşikte (veya kundakta), çeyiz sandıkta
• kız gibi
• kızı gönlüne bırakırsan ya davulcuya kaçar (veya varır) ya zurnacıya
• kızı kısrağı
• kızım sana söylüyorum (veya dedim) gelinim sen anla (veya işit)
• kızını (veya evladını) dövmeyen dizini döver
• kız istemek
• kız kaçırmak
• kız vermek

[isim]

• Genellikle su kıyılarında, bataklık yerlerde yetişen ince, açık sarı renkli kamış, hasır otu, kiliz, kofa

  Köyün saz kaplı, karanlık çökmüş damlarına seslendi. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Bu kamıştan yapılmış

[isim]

[müzik]

• Her tür müzik aracı, çalgı

• Türk halk müziğinde bağlama, cura, tar vb. mızraplı çalgıların genel adı

• Türk halk müziğinde kullanılan, gövdesi ağaçtan oyularak yapılmış, telli, uzun saplı çalgı, bağlama

  İnce ve yüksek bir sanat eseri olan saz da milliyetimizin bir hususiyetidir. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Birden çok çalgının bulunduğu takım

• Çalgılı eğlence yeri