[isim]

• Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap

  Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı. - Sait Faik Abasıyanık

• Ticarethanelerde para alınıp verilen yer

• Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi

  Kasa kim?

• Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça

• Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık

  Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı. - Attila İlhan

• Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla

[mecaz]

• Varlıklı kişinin harcamalarını yapan kimse

[mimarlık]

• Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve

[spor]

• Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasayı devretmek

[isim]

[denizcilik]

• Geminin baş ve kıç tarafında, asıl güverteden yüksek olan kısa güverte

  Baş kasarası, kıç kasarası.

[sıfat]

• Kasası olan

[sıfat]

• Kasa yapmaya uygun (tahta)

[isim]

• Şehirden küçük, köyden büyük, henüz kırsal özelliklerini yitirmemiş olan yerleşim merkezi, belde

  Biz, yolun üstünde, kasabanın çıkış yerinde boş bir handa otururduk. - Cahit Külebi

[isim]

• Kasalamak işi

[isim]

• Süngü gibi tüfeğin namlusu ucuna takılan veya bel kayışına asılı olarak taşınan bir bıçak türü

  Haydi yürü, dedikçe kasaturanın sırtını da yapıştırıyordu. - Etem İzzet Benice

[isim]

• Ticari kuruluşlarda kasada oturarak para alıp veren kimse

  Sonra daha dolgunca bir maaşla bir tütün şirketine kasadar oldu. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Sığır, koyun gibi eti yenecek hayvanları kesen veya dükkânında perakende olarak satan kimse

  Kasapla barışıp kendini benimsetince belki de yanında çalıştırırdı. - Muzaffer Uyguner

• Et satılan dükkân

[sıfat]

[mecaz]

• Kan dökücü, hunhar

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasaptaki ete soğan doğranmaz
• kasap, yağı bol bulunca gerisini yağlar

[isim]

• Kasalanmak işi

[-i]

• Kasalara yerleştirmek

[isim]

• Veznedar, vezneci

• Kasa yapan veya satan kimse

[nesnesiz]

• Kasalara yerleştirilmek

[sıfat]

• Kasaba halkından olan

  Park, benzersizliği ve en azından ilk oluşuyla kasabalılara övünç vereceğe benzemektedir. - Tarık Buğra

• Kasabada yaşayan

[isim]

• Kasap olma durumu, etçilik

• Kasabın yaptığı iş, etçilik

[sıfat]

• Kesilmek üzere kesimevine gönderilen (hayvan)

[mecaz]

• Kan dökücülük, hunharlık