Karın ile Başlayan Kelimeler

KARIN ile başlayan 22 kelime bulunuyor. Başında KARIN olan kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Karın kelimesinin anlamı nedir? İçinde karın olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

KARINCAİNCİTMEZ₂₆

13 Harfli Kelimeler

KARINCALANMAK₁₈

12 Harfli Kelimeler

KARINCAEZMEZ₂₃, KARINCASEVER₂₃, KARINCALANIŞ₂₀, KARINCAYİYEN₂₀, KARINCALANMA₁₇

10 Harfli Kelimeler

KARINCASIZ₁₉, KARINCALAR₁₄, KARINLAMAK₁₂

9 Harfli Kelimeler

KARINCALI₁₄, KARINTASI₁₂, KARINLAMA₁₁

8 Harfli Kelimeler

KARINDAŞ₁₄, KARINCIK₁₃, KARINMAK₁₀

7 Harfli Kelimeler

KARINCA₁₁, KARINLI₉, KARINMA₉, KARINSA₉, KARINTI₉

5 Harfli Kelimeler

KARIN₆

KARIN

[isim]

İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi
Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ömer Seyfettin

Döl yatağı
Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - Halide Edip Adıvar

Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm
Geminin karnı. Şişenin karnı.

Mide
Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

İç, gönül, akıl, kafa
Ben senin karnındakini ne bileyim?

[mecaz]

Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

[fizik]

Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Ata Sözleri ve Deyimler

karın doyurmak
karnı büyümek
karnından konuşmak (veya söylemek)
karnını doldurmak
karnı tok it gölgede yatar
karnı tok, sırtı pek
karnı zil çalmak

Birleşik Kelimeler: karın ağrısı, karın boşluğu, karıntası, karın tokluğuna, karın zarı, karından ayaklılar, karından bacaklılar, karnı aç, karnı burnunda, karnı geniş, karnıkara, karnı kara, karnı tok, karnıyarık, karnından konuşan, orta karın, yumuşak karın, aç karnına, tok karnına

KARINLI

[sıfat]

Karnı olan

Karnı büyük ve çıkıntılı olan

KARINMA

[isim]

Karınmak işi

KARINSA

[isim]

[halk ağzında]

Kuşların tüy değiştirme zamanı

KARINTI

[isim]

[denizcilik]

Anaforlarda oluşan çevrinti

Geminin yanından vurarak gemiyi sarsan dalga

KARINMAK

[nesnesiz]

Sallanarak karışmak

[halk ağzında]

Çiftleşmek

KARINLAMA

[isim]

Karınlamak işi

KARINCA

[isim]

[hayvan bilimi]

Zar kanatlılardan, toplu olarak yaşayan, yuvaları toprağın altında olan ve birçok türü bulunan böceklerin genel adı (Formica)

Madenlerde, döküm sırasında arada hava kalmasından veya pastan ileri gelen ufak boşluk

Ata Sözleri ve Deyimler

karıncadan ibret al, yazdan kışı karşılar
karıncanın zevali gelince kanatlanır
karıncayı bile ezmemek (veya incitmemek)

Birleşik Kelimeler: karınca asidi, karınca belli, karınca duası, karıncaezmez, karıncaincitmez, karınca kaderince, karıncakuşu, karınca sabrı, karıncasever, karıncayiyen, karınca yuvası, akkarınca, atlı karınca, atom karınca

KARINLAMAK

[-e]

[denizcilik]

Gemi yanını dayamak
Gemi rıhtıma karınlamış.

KARINTASI

[isim]

Pastırmada kullanılan hayvanın göbek etleri

KARINCIK

[isim]

[anatomi]

Vücudun çeşitli organları içinde bulunan boşluk

Kalbin alt bölümünde bulunan ve biri sağdaki akciğere kan pompalayan, öbürü soldaki akciğerden vücuda pompalanacak kanı alıp vücuda göndermeye yarayan iki boşluk

Birleşik Kelimeler: beyin karıncıkları

KARINCALAR

[isim]

[hayvan bilimi]

Zar kanatlıların, karınca adı altında toplanan ve beş bin kadar türü sayılan bir dalı

KARINCALI

[sıfat]

İçinde, üstünde karınca bulunan

Paslı veya dökülme sonucu küçük delikleri olan (metal)

KARINDAŞ

[isim]

[eskimiş]

Kardeş

KARINCALANMA

[isim]

Karıncalanmak işi
Ama bu sefer, sadece ayak uçlarında değil şakaklarında da bir karıncalanma hissetti. - Elif Şafak