[sıfat]

• Azla yetinen, elindeki ile yetinen, kanık, kanaatli, yetingen

  Ama üçüncü bekçi, onlara nazaran daha genç ve daha az kanaatkâr olan, yapılan haksızlığı sineye çekemedi. - Elif Şafak

[-e]

[-i]

• Aralık duruma getirtmek, biraz açtırmak

[-den]

• Biraz açılmak, aralık olmak

  Adam onlara dokundu, gözleri aralandı. - Adalet Ağaoğlu

• Araya zaman girmek

• Gitmek, uzaklaşmak, yanından ayrılmak

[isim]

• Araklanmak işi

[-i]

[argo]

• Çalmak, aşırmak

[isim]

• Artakalmak işi

[isim]

• Arkalanmak durumu

[-i]

• Arkasına almak, yüklenmek

[mecaz]

• Bir kimseye güven vererek yardım etmek, destek olmak, korumak, müzaheret etmek

  Bu roman, sanırım İş Bankasının arkaladığı ilk Tan gazetesinde tefrika edilirken üniversite öğrencisi idi. - Haldun Taner

[isim]

[hayvan bilimi]

• Orta ve Doğu Anadolu'nun batı kesimlerinde yaygın olarak yetiştirilen, vücudu beyaz, ağız, burun, göz etrafı, kulak ve ayaklarında siyah lekeler bulunabilen, kaba karışık yapağılı, yerli bir tür koyun

[isim]

• Karalatmak işi

[-i]

• Boya veya kalemle birtakım şekiller çizerek bir yeri kirletmek

  Duvarı karalamışlar.

• Bir yazının üzerini çizerek onu geçersiz kılmak

  Son iki satırı karalamalı.

• Taslak olarak yazmak veya çizmek

  Defteri elime alıp şu iki sayfalık yazıyı karaladıktan sonra kapının yavaşça gıcırdadığını işittim. - Halit Ziya Uşaklıgil

[nesnesiz]

• Hızlı ve acele olarak yazmak

  Birdenbire ayağa kalktı ve ayakta bir reçete karaladı. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Leke sürmek, kötülük yüklemek, iftira etmek

[isim]

• Karalanmak işi

[isim]

• Kakalanmak işi

[nesnesiz]

• Kar ile örtülmek, kar ile kaplanmak

[televizyon]

• Ekranda görüntü siyah beyaz noktalarla kaplanmak

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Yaşlanmak, kartlaşmak