[isim]

• Ayırt edici nitelik

• Bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik, öz yapı, ıra, seciye

  Yıldız'ın iyi bir eğitimi, kuvvetli bir karakteri var. - Aka Gündüz

• Bir kimsenin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi

  Pek uysal, tatlı, neşeli karakterine rağmen dostum kavgacıdır. - Refik Halit Karay

• Basımda harf türü

[edebiyat]

• Bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kimse

[felsefe]

• Bireyin kendi kendine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü

[sıfat]

• Herhangi bir karakteri olan

• Karakteri sağlam olan

[sıfat]

• Bir kimse veya nesneye özgü olan (ayırıcı nitelik), tipik

  Dinî temsillerden ladinî temsillere geçiş hususunda bu karakteristik vasıfların mühim bir rolü vardır. - Ahmet Kutsi Tecer

[isim]

[matematik]

• Bir logaritmanın tam birimler anlatan bölümü

[sıfat]

• Ayırıcı niteliği ortaya konulmuş, ayırt edilmiş

Ata Sözleri ve Deyimler

• karakterize etmek

[sıfat]

• Karakteri kötü olan

  Hâlbuki oğlu hodkâm, müsrif, tembel, karaktersiz bir serseriydi. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Güvenilir karakteri olmama durumu

  Karaktersizliklerini bütün dünyaya ilan için mütemadiyen yeni yeni cemiyetler kuruyorlar. - Ömer Seyfettin

[isim]

• İnsanlarda karakterin gelişmesini ve özelliklerini inceleyen bilim dalı

[sıfat]

• Karakteroloji ile ilgili