[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[isim]

• Alna düşen kısa kesilmiş saç, perçem

  Kâküllerini alnına düşürmüş, yanakları al al... - Attila İlhan

[isim]

• Baştan geçirilerek giyilen, genellikle kollu, örme üst giysisi

  Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım - Halk türküsü

• Jokeylerin giydiği, göz alıcı renklerde bir ceket türü

[isim]

[askerlik]

• Rusya'da ve İran'da ayrı bir sınıf oluşturan atlı asker

[sıfat]

[mecaz]

• Karısına söz geçirebilen, dediğini yaptırabilen erkek, kılıbık karşıtı

[isim]

• Kazakistan Cumhuriyeti'nde yaşayan Türk soylu halk veya bu halktan olan kimse

• Güney Rusya'da yaşayan Slavlaşmış bir topluluk ve bu topluluktan olan kimse

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte, tarla ve bahçelere çok zarar veren kuş (Corvus)

Ata Sözleri ve Deyimler

• karga bok yemeden
• kargadan başka kuş tanımamak
• karga gibi
• karga kekliği taklit edeyim derken kendi yürüyüşünü şaşırmış
• karga mandayı babası hayrına bitlemez

[isim]

• Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması

[denizcilik]

• Yelkenleri toplama

Ata Sözleri ve Deyimler

• karga etmek

[sıfat]

[eskimiş]

• Zayıf, çelimsiz

  Arabayı çeken lagar mandaları bir nefer, kalın bir değnekle hayladı. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[isim]

• Lazların kullandığı dil

[sıfat]

• Bu dille yazılmış olan

[isim]

[eskimiş]

[hayvan bilimi]

• Ceylan

[isim]

• Kin

• Hedef, amaç, maksat

Ata Sözleri ve Deyimler

• garaz bağlamak
• garazı olmak

[isim]

[halk ağzında]

• Topraktan yapılmış, kulpsuz, küçük çömlek

[isim]

[halk ağzında]

• Hindi

• Sebze yetiştirmek için açılan ocak

  Kavağın dibine gülük yaptırdım / Basaksız evlere hayat yaptırdım - Halk türküsü

[isim]

• Ateşi canlandırmak için kullanılan ve açılıp kapandıkça içindeki havayı üfleyen araç

  Bir taraftan ha bire körüğün ipini çekiyordu. - Reşat Enis

• Bazı araçların açılıp kapanabilir üst üste katlanmış bölümü

  Biz faytonun körüğü altında fotoğraf çekmeye uğraşıyorduk. - Nazlı Eray

[müzik]

• Bazı müzik araçlarında hava vermeye yarayan, el veya ayakla işletilen meşin veya kâğıt bölüm

  Akordiyon körüğü.

[isim]

[halk ağzında]

• İş ve yük hayvanı

[sıfat]

• Kökü olan

[mecaz]

• Kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, kökten, cezrî, esaslı

  Onu, ondan kendine kattıklarıyla köklü bir değişime uğratmayı amaçlıyor. - Adalet Ağaoğlu

[mecaz]

• Soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan

[sıfat]

• Örülmüş olan

Ata Sözleri ve Deyimler

• örülü olmak

[isim]

• Gürcistan halkından veya bu halkın soyundan olan kimse