KARABACAK ile Oluşan Kelimeler (KARABACAK Kelime Türetme)

KARABACAK harflerinden oluşan 45 kelime bulunuyor. KARABACAK kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Karabacak kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

9 Harfli Kelimeler

KARABACAK₁₄

7 Harfli Kelimeler

BAKARAK₉

6 Harfli Kelimeler

KABACA₁₁, AKARCA₉, KARACA₉, AKRABA₈, BARAKA₈, BAKARA₈, KABARA₈

5 Harfli Kelimeler

ACABA₁₀, BACAK₁₀, ACARA₈, ARABA₇, BARAK₇, BARKA₇, KABAK₇, ARAKA₅

4 Harfli Kelimeler

BACA₉, CABA₉, ACAR₇, RACA₇, CAKA₇, ABRA₆, BARK₆, BARA₆, KABA₆, ARKA₄, ARAK₄, AKAK₄, AKAR₄, KARA₄, KAKA₄

3 Harfli Kelimeler

CAR₆, ABA₅, BAR₅, RAB₅, ARA₃, ARK₃, AKA₃, KAK₃, KAR₃

2 Harfli Kelimeler

AB₄, AR₂, AK₂, RA₂

AR (Kelime Kökeni: Fransızca are)

[isim]

100 m² değerinde yüzey ölçü birimi
Bir ar, kenarı on metre olan bir karenin alanıdır.

[isim]

Utanma, utanç duyma
Kınamazlar güzel sevse yiğidi / Güzel sevmek koç yiğide ar değil - Karacaoğlan

Ata Sözleri ve Deyimler

ar damarı çatlamış
ar dünyası değil kâr dünyası
ar etmek
arına dokunmak
ar namus tertemiz
ar ve hayâ perdesi yırtılmak
ar yılı değil, kâr yılı

Birleşik Kelimeler: ar belası

[kimya]

Argon elementinin simgesi

AK

[isim]

Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

Bu renkte olan

Beyaz leke
Bir gözünde akı var.

[sıfat]

[mecaz]

Temiz

[sıfat]

[mecaz]

Dürüst

[sıfat]

[mecaz]

Sıkıntısız, rahat
Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

ak akçe kara gün içindir
ak dediğine kara demek
ak don kara don geçitte belli olur
ak gün ağartır, kara gün karartır
akı ak karası kara
akı karası geçitte belli olur
akım derken bokum demek
ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
ak koyunun kara kuzusu da olur
ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
akla karayı seçmek
ak sakaldan yok sakala gelmek

Birleşik Kelimeler: ak ağa, akağaç, akamber, akasma, akbaba, akbakla, akbalık, akbalıkçıl, akbasma, akbaş, ak benek, akbuğday, akburçak, akciğer, akçöpleme, akdarı, ak demir, akdiken, akdoğan, akdut, ak gözlü, akgünlük, akhardal, ak kan, akkaraman, akkarınca, akkavak, akkefal, akkelebek, akkor, akkuş, akkuyruk, aklevrek, ak madde, akmantar, ak pak, akpas, akpelin, ak saçlı, aksakal, ak sakallı, aksedir, aksoğan, aksöğüt, aksu, aksuna, aksungur, ak sülümen, aktaş, aktavşan, aktöre, aktutma, ak yazı, ak yel, ak yem, Ak Yıldız, akyuvar, akzambak, yüzü ak, göz akı, yumurta akı, yüz akı

RA

[kimya]

Radyum elementinin simgesi

ARA

[isim]

İki şeyi birbirinden ayıran uzaklık, aralık, boşluk, mesafe

İki olguyu, iki olayı birbirinden ayıran zaman, fasıla

Kişilerin veya toplulukların birbirine karşı olan durumu veya ilgisi
Son zamanlarda aralarının iyi olmadığının farkındayım. - Elif Şafak

İç
Aralarında anası babası ile Binnaz'ın da bulunduğu on sekiz işçiydiler. - Necati Cumalı

[sinema]

[tiyatro]

Bir oyunda, bir filmde izleme sırasında dinlenmek üzere verilen kısa süre, antrakt

[spor]

Toplu jimnastik dizilmelerinde, sıradakilerin birbirlerinden yanlamasına olan uzaklıkları

[spor]

Spor karşılaşmalarında oyuncuların dinlenmek ve taktik almak için kullandıkları süre

Ata Sözleri ve Deyimler

arada çıkarmak
arada kalmak
arada kaynamak
aradan çekilmek
aradan çıkarmak
aradan çıkmak
aradan kaldırmak
aradan sıyrılmak
araları limoni olmak
aralarına kara kedi girmek
aralarında dağlar kadar fark olmak
aralarındaki buzları eritmek
aralarından kara kedi geçmek
aralarından su sızmamak
araları şekerrenk (veya serin) olmak
arası (veya araları) açılmak (veya açık olmak veya bozulmak)
arası geçmeden
arası hoş (veya iyi) olmamak
arası hoş (veya iyi) olmamak
arasına (veya aralarına) karışmak
arasını (veya aralarını) açmak (veya bozmak)
arasını (veya aralarını) bulmak
arası olmamak
arası soğumak
ara vermeden
ara vermek
araya (veya aralarına) soğukluk girmek
araya almak
araya girmek
araya gitmek
araya kaynayıp gitmek
araya koymak
araya vermek
arayı açmak
arayı soğutmak
arayı yapmak

Birleşik Kelimeler: ara bağlantı, ara başlık, ara bono, arabozan, ara bozucu, ara bulma, ara bulucu, ara cümle, ara deniz, ara eleman, ara kapı, ara kararı, ara kazanç, ara kesit, ara konakçı, ara mal, ara nağme, ara pası, ara seçim, ara sıcak, ara sınav, ara sıra, ara sokak, ara söz, ara tümce, ara yerde, ara yön, arayüz, arada bir, açık ara, bir ara, o ara, uzak ara, beşibirarada, bu arada, apış arası, çatı arası, devletler arası, devre arası, gezegenler arası, gözeler arası, hafta arası, hücreler arası, kentler arası, kıtalar arası, kişiler arası, kulüpler arası, mahalle arası, memleketler arası, milletlerarası, okullar arası, öğle arası, satır arası, şehirler arası, tavan arası, toplumlar arası, uluslararası, ülkeler arası, üniversiteler arası, metinler arasılık

ARK

[isim]

İçinden su akıtmak için toprak kazılarak yapılan açık oluk, arık, dren, karık
Konduların ortasına ark yapıp göllenen suları dışarı akıttılar. - Lâtife Tekin

AKA

[isim]

[halk ağzında]

Ağabey

KAK

[isim]

[halk ağzında]

Elma, armut vb. meyvelerin kurutulmuşu
İki sipahinin yancıklarında biraz peksimet, biraz da dut kakı olduğu hâlde daha bir lokma yemiş değillerdi. - Nihal Atsız

[sıfat]

[mecaz]

Zayıf ve kuru (kimse)

KAR

[isim]

Atmosferdeki su buharının yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak düşen su buharı
Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

karda yürüyüp (veya gezip) izini belli etmemek
kar gibi
kar kuytuda, para pintide eğleşir
kar ne kadar çok yağsa yaza kalmaz
kar susuzluk kandırmaz

Birleşik Kelimeler: kar baykuşu, kar beyaz, kar çiçeği, kardelen, kar dikeni, kar fırtınası, kar helvası, kar ispinozu, kar kuşu, kar kuyusu, kar sapanı, kartopu, kar topu, karyağdı, kar yükü, kardan adam, buzul kar, kristal kar, sulu kar

[isim]

Alışveriş işlerinin sağladığı para kazancı

İş

[mecaz]

Yarar, fayda
Bundan benim hiçbir kârım yok.

[ekonomi]

Üretim faktörlerinden biri olan girişimcinin üretimden aldığı pay

[ticaret]

Maliyet fiyatıyla satış fiyatı arasındaki fark

Ata Sözleri ve Deyimler

kâr bırakmak
kâr etmek
kâr etmemek
kâr getirmek
kârını tamam etmek
kârı olmamak
kâr koymak
kâr zararın kardeşidir (veya ortağıdır)

Birleşik Kelimeler: kâr haddi, kâr marjı, kâr merkezi, kâr payı, kâr paylaşımı, her hâlükârda, akıl kârı

ARKA

[isim]

Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı
Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - Adalet Ağaoğlu

Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi
Çocuğun arkası ağrıyormuş.

Geri kalan bölüm
Masalın arkası. Yazının arkası.

Art, peş

Otururken sırtın dayandığı yer
Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - Tarık Buğra

İnsanın vücudu, bedeni
Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

Arkada olan, arkada bulunan

[sıfat]

[mecaz]

Kayıran, destekleyen
Memur olmak için büyük bir arka gerek. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

Geçmiş, geride kalmış zaman
Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

arka arkaya vermek
arka bulmak
arka çevirmek
arka çıkmak
arkada bırakmak
arkada bırakmak
arkada kalanlar (veya arkadakiler)
arkada kalmak
arkadan söylemek
arkadan vurmak
arka kapıdan çıkmak
arka olmak
arkası alınmak
arkası gelmek
arkası kesilmek
arkasına (bile) bakmadan gitmek (veya kaçmak)
arkasına almak
arkasına düşmek (veya takılmak)
arkasında dolaşmak (veya gezmek)
arkasından atlı kovalamak
arkasından atmak (veya konuşmak)
arkasından koşmak
arkasından sürüklemek
arkasından teneke çalmak
arkasından zil takıp oynamak
arkasında yumurta küfesi yok ya! (veya olmamak)
arkasını (birine) vermek
arkasını (bir şeye) vermek
arkasını almak
arkasını bırakmak
arkasını dayamak
arkasını getirememek
arkasını sağlama almak
arkasını sıvamak
arkası olmamak
arkası yere gelmemek
arka vermek
arkaya bırakmak (veya koymak)
arkaya kalmak

Birleşik Kelimeler: arka arka, arka arkaya, arka ayak, arkabahçe, arka müziği, arka plan, arka sokak, arka teker, arkaüstü, arka yüz, arkadan arkaya, arkası pek, arkası sıra, arkası yarın, arkası yufka, perde arkası

ARAK (Kelime Kökeni: Arapça ʿaraḳ)

[isim]

[eskimiş]

Ter

Pirinç ve şeker kamışından elde edilen bir rakı türü

[isim]

[argo]

Çalma

AKAK

[isim]

[halk ağzında]

Yatak

Irmak, dere, çay, küçük akarsu

Suyun ivinti yeri

Eğimi, inişi fazla olan yer

AKAR (Kelime Kökeni: Arapça ʿaḳār)

[isim]

[eskimiş]

Kiraya verilerek gelir getiren ev, dükkân, tarla, bağ vb. mülk, akaret

Ata Sözleri ve Deyimler

akar edinmek

[isim]

Halı, koltuk, yatak vb. yerlerde ve nemli ortamlarda yaşayan, astıma yol açabilen, insan vücudundan dökülen deri tozlarıyla ve parçacıklarıyla beslenen bir tür canlı

[isim]

Sıvı, mai, likit

KARA (Kelime Kökeni: Arapça ḳārra)

[isim]

[jeoloji]

Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak
Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

karada ölüm yok
karaya ayak basmak
karaya çıkarmak
karaya düşmek
karaya oturmak
karaya vurmak

Birleşik Kelimeler: kara iklimi, kara kurbağası, kara kuvvetleri, kara mili, kara saban, kara suları, kara vapuru, kara yeli, kara yolu, kara yosunu, ana kara, çaykara

[isim]

En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı

[sıfat]

Bu renkte olan
Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

Esmer

[sıfat]

[mecaz]

Kötü, uğursuz, sıkıntılı

[mecaz]

Yüz kızartıcı durum, leke

[mecaz]

İftira

Ata Sözleri ve Deyimler

kara çalmak
kara kara düşünmek
karalar bağlamak (veya giymek)
kara sürmek
karaya sabun, deliye öğüt neylesin

Birleşik Kelimeler: karaağaç, kara ağızlı, karaardıç, karaasma, karabacak, kara baht, karabakal, karabaldır, karabalık, karaballık, karabasan, karabaş, karabatak, karabiber, karaborsa, kara boya, karabuğday, karabulut, kara bulut, karaburçak, kara cahil, karaciğer, kara cümle, karaçalı, karaçam, karaçayır, kara çıyan, karadağlı, kara damaklı, karadavar, kara delik, karadul, karadut, kara düzen, kara elmas, kara et, Karaevli, karafatma, kara fırın, karagevrek, karagöz, Karagöz, karagül, kara gün, karagürgen, kara haber, karahalile, karahindiba, karahumma, karaiğne, karakabarcık, karakaçan, karakafes, kara kalem, kara kaplı kitap, karakarga, karakaş, karakavak, karakavuk, karakavza, karakeçi, kara kehribar, karakeme, karakılçık, kara kış, kara koca, karakoncolos, kara kovan, karakucak, karakul, karakulak, kara kullukçu, kara kuru, kara kusmuk, karakuş, karakutu, kara kutu, kara kuvvet, karalahana, karaleylek, kara liste, kara maşa, kara mizah, kara nokta, kara para, kara pazar, karasakız, kara sarı, kara sevda, karasığır, karasinek, karasu, kara su, karataban, kara tahta, kara talih, karatavuk, kara tren, karaturp, kara yağız, karayaka, karayandık, karayanık, kara yas, kara yazı, kara yel, karayemiş, kara yer, karayılan, kara yüz, acıkara, ağzı kara, bağrıkara, bağrı kara, bahtı kara, baldırıkara, baştankara, gönlü kara, gözü kara, karnıkara, karnı kara, kıçtankara, sırtıkara, yağlı kara, yanıkara, yüzü kara, fil dişi karası, horozkarası, kalecikkarası, papazkarası, sergikarası, tavukkarası, yürek karası, yüz karası

KAKA

[isim]

Çocuk dilinde dışkı

[sıfat]

Çocuk dilinde kötü, çirkin

Ata Sözleri ve Deyimler

kaka yapmak

AB (Kelime Kökeni: Farsça āb)

[isim]

[eskimiş]

Su

Birleşik Kelimeler: abıhayat, abıkevser, abuhava