Kara ile Biten Kelimeler
KARA ile biten 19 kelime bulunuyor. Sonu KARA olan kelime listesi ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Kara kelimesinin anlamı nedir? Kara ile başlayan kelimeler. İçinde kara olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
13 Harfli Kelimeler
KEŞKÜLÜFUKARA27
11 Harfli Kelimeler
BALDIRIKARA17
10 Harfli Kelimeler
BAŞTANKARA15, KIÇTANKARA14
9 Harfli Kelimeler
BAĞRIKARA19, SIRTIKARA12, KARNIKARA10
8 Harfli Kelimeler
YANIKARA11
7 Harfli Kelimeler
ÇAYKARA12, ACIKARA11, KAPKARA11, MASKARA9, MALKARA8, KARKARA7
6 Harfli Kelimeler
FUKARA13, BAKARA8, MAKARA7, ANKARA6
4 Harfli Kelimeler
KARA4
KARA (Kelime Kökeni: Arapça ḳārra)
-
Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak
Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - Nazım Hikmet
Ata Sözleri ve Deyimler
- karada ölüm yok
- karaya ayak basmak
- karaya çıkarmak
- karaya düşmek
- karaya oturmak
- karaya vurmak
Birleşik Kelimeler: kara iklimi, kara kurbağası, kara kuvvetleri, kara mili, kara saban, kara suları, kara vapuru, kara yeli, kara yolu, kara yosunu, ana kara, çaykara
- En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı
-
Bu renkte olan
Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan
- Esmer
- Kötü, uğursuz, sıkıntılı
- Yüz kızartıcı durum, leke
- İftira
Ata Sözleri ve Deyimler
- kara çalmak
- kara kara düşünmek
- karalar bağlamak (veya giymek)
- kara sürmek
- karaya sabun, deliye öğüt neylesin
Birleşik Kelimeler: karaağaç, kara ağızlı, karaardıç, karaasma, karabacak, kara baht, karabakal, karabaldır, karabalık, karaballık, karabasan, karabaş, karabatak, karabiber, karaborsa, kara boya, karabuğday, karabulut, kara bulut, karaburçak, kara cahil, karaciğer, kara cümle, karaçalı, karaçam, karaçayır, kara çıyan, karadağlı, kara damaklı, karadavar, kara delik, karadul, karadut, kara düzen, kara elmas, kara et, Karaevli, karafatma, kara fırın, karagevrek, karagöz, Karagöz, karagül, kara gün, karagürgen, kara haber, karahalile, karahindiba, karahumma, karaiğne, karakabarcık, karakaçan, karakafes, kara kalem, kara kaplı kitap, karakarga, karakaş, karakavak, karakavuk, karakavza, karakeçi, kara kehribar, karakeme, karakılçık, kara kış, kara koca, karakoncolos, kara kovan, karakucak, karakul, karakulak, kara kullukçu, kara kuru, kara kusmuk, karakuş, karakutu, kara kutu, kara kuvvet, karalahana, karaleylek, kara liste, kara maşa, kara mizah, kara nokta, kara para, kara pazar, karasakız, kara sarı, kara sevda, karasığır, karasinek, karasu, kara su, karataban, kara tahta, kara talih, karatavuk, kara tren, karaturp, kara yağız, karayaka, karayandık, karayanık, kara yas, kara yazı, kara yel, karayemiş, kara yer, karayılan, kara yüz, acıkara, ağzı kara, bağrıkara, bağrı kara, bahtı kara, baldırıkara, baştankara, gönlü kara, gözü kara, karnıkara, karnı kara, kıçtankara, sırtıkara, yağlı kara, yanıkara, yüzü kara, fil dişi karası, horozkarası, kalecikkarası, papazkarası, sergikarası, tavukkarası, yürek karası, yüz karası
ANKARA
- Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri, Türkiye'nin başkenti
Birleşik Kelimeler: Ankara çiğdemi, Ankara keçisi, Ankara kedisi, Ankara taşı, Ankara tavşanı
KARKARA (Kelime Kökeni: Arapça ḳarḳara)
- Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna
MAKARA (Kelime Kökeni: Arapça bekere)
- Üzerine iplik, tel, şerit vb. sarılan, kenarları çıkıntılı, ekseni boyunca delik silindir, bobin
- Sürme kapak rayları üzerinde hareket edecek biçimde metal veya plastikten yapılmış değişik tiplerdeki sürme kapak aleti
- Bir yükün yukarıya kaldırılmasını sağlayan araç
- Ağır yüklerin kaldırılma ve indirilmesinde kullanılan, birbirine paralel iki veya daha çok tabla arasında dönen, kenarı çepeçevre oluklu tekerlek veya tekerleklerden oluşmuş mekanik alet
Ata Sözleri ve Deyimler
- makara çekmek
- makara gibi
- makaraları koyuvermek (veya zapt edememek veya salıvermek)
- makarasını çözmek
- makaraya almak (veya sarmak)
MALKARA
- Tekirdağ iline bağlı ilçelerden biri
BAKARA (Kelime Kökeni: Fransızca baccara)
-
İskambil kâğıdı ile oynanan bir kumar
Geçenlerde bir iş adamı bakarada yüz bin liraya yakın para kaybetti. - Falih Rıfkı Atay
MASKARA (Kelime Kökeni: Arapça masḫara)
-
Eğlendirici, sevimli, güldürücü, soytarı, hoş (kimse)
Görseniz ne maskara şey!
-
Karnaval maskesi
Çocuk bir maskara satın aldı.
- Rimel
-
Şerefsiz, onursuz, haysiyetsiz, rezil (kimse)
Bu maskara sosyete bana cahil diye bakar. - Halide Edip Adıvar
Ata Sözleri ve Deyimler
- maskara etmek
- maskara olmak
- maskarasını çıkarmak
- maskarası olmak
- maskaraya almak
- maskaraya çevirmek
Birleşik Kelimeler: gönül maskarası, karnaval maskarası
KARNIKARA
- Börülce
YANIKARA
- Şarbon
ACIKARA
- Sık, yuvarlak ve küçük taneli bir tür ekşi üzüm
KAPKARA
-
Çok kara, her yanı kara, simsiyah
Düşündükçe kapkara, korkunç bir hayalet gözlerimi kapladı, başımın içi alev alev yandı. - Etem İzzet Benice
-
Her yanı karalara bürünmüş bir biçimde
Dağlar kül rengi bir aydınlığın içinde kapkara yükseliyorlardı. - Tarık Buğra
-
Sıkıntılı, zor
Nerede kaldı bunlar? Sel olup aktılar mı? / Kapkara bir günümde beni bıraktılar mı? - Faruk Nafiz Çamlıbel
SIRTIKARA
- Bir tür lüfer
ÇAYKARA
-
Çay kenarında çıkan göze, kaynak, pınar
Çaykaraların suyu o kadar soğuktur ki dişlerini tıkırdatır. - Yaşar Kemal
- Trabzon iline bağlı ilçelerden biri
FUKARA (Kelime Kökeni: Arapça fuḳarā)
-
Yoksul, fakir
Biriktirdiği bütün parasını sadaka olarak fukaraya verir. - Yahya Kemal Beyatlı
-
Derviş
Bir Bektaşi fukarası.
-
Zavallı
Ama fukara denizcilerin durumları, onlara bu gibi lüks elvedaları yasak eder. - Halikarnas Balıkçısı
Ata Sözleri ve Deyimler
- fukaranın tavuğu tek tek yumurtlar
Birleşik Kelimeler: fukara babası, fakir fukara, keşkülüfukara, görgü fukarası
KIÇTANKARA
- Baştan demirleyen, kıçtan da halatlarla kıyıya bağlanan gemi