Kara ile Başlayan 9 Harfli Kelimeler

KARA harfleri ile başlayan 9 harfli 57 kelime bulunuyor. Başında KARA olan 9 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "kara ile biten 9 harfli kelimeler. İçinde Kara olan 9 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KARAGÖZCÜ27, KARAÇAVUŞ22, KARACİĞER19, KARASIĞIR19, KARADAĞLI19, KARAKAVZA18, KARAÇAYCA17, KARADAVAR17, KARACABEY16, KARATAVUK16, KARAFATMA16, KARAHUMMA16, KARAKAFES16, KARAKAVUK16, KARAARDIÇ15, KARABÜKLÜ15, KARAÇOBAN15, KARAYEMİŞ15, KARAÇAYIR15, KARAKAVAK15, KARALAYIŞ15, KARABACAK14, KARACILIK14, KARAPINAR14, KARASAKIZ14, KARADENİZ14, KARAHALLI14, KARAHANLI14, KARABİBER13, KARABORSA13, KARABULUT13, KARABURUN13, KARARINCA13, KARAKARGA13, KARAKOÇAN13, KARAKUCAK13, KARABALIK12, KARABASAN12, KARAYANIK12, KARAYILAN12, KARAMUSAL12, KARAKAÇAN12, KARABAKAL11, KARABATAK11, KARATABAN11, KARAMANLI11, KARADELİK11, KARAİSALI11, KARARLAMA10, KARARNAME10, KARARTMAK10, KARASİNEK10, KARALATMA10, KARAKULAK10, KARALAMAK10, KARALANMA10, KARANTİNA9

KARANTİNA (Kelime Kökeni: İtalyanca quarantina)

[isim]

[tıp]

  • Bulaşıcı bir hastalığın yayılmasını önlemek için belli bir bölgenin veya yerin kontrol altında tutulup giriş çıkışların engellenmesi biçiminde uygulanan sağlık önlemi

    Bandırma'ya ulaştıklarında onları tatsız bir sürpriz bekliyordu, şehirde kolera nedeniyle karantina vardı. - Cahit Uçuk

  • Hastanelerde, yatacak hastaların kayıt ve kabul edildikleri yer

KARARLAMA

[isim]

  • Kararlamak işi

[sıfat]

  • Karar verilerek yapılan, tahminî

[zarf]

  • Kararlayarak, tahminen

KARARNAME (Kelime Kökeni: Arapça ḳarār + Farsça nāme)

[isim]

  • Cumhurbaşkanının onayladığı hükûmet kararı

    Bir sabah bir kasabada uyanırsınız o gün bir kararname imzalanır, akşama bir şehirli olursunuz. - Üstün Dökmen

  • Bakanlar Kuruluna verilen yetkilere dayanarak alınan karar

    Hükûmetin çıkardığı kararnameden söz ediyorlar. - Necati Cumalı

  • Bu kararı bildiren resmî yazı

    Tayin ve terfi kararnameleri.

Birleşik Kelimeler: kanun hükmünde kararname

KARARTMAK

[-i]

  • Rengini karaya çevirmek, esmerleştirmek, siyahlaştırmak

    Güneş tenini karartmış.

  • Karanlık duruma getirmek

    Perdeler odayı kararttı.

  • Işığı kısmak veya örtmek

[mecaz]

  • Kötü bir duruma getirmek

    Seyahat onu yormuş ve karartmıştı. - Peyami Safa

KARASİNEK

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Böcekler sınıfının çift kanatlılar takımından, insan ve evcil hayvanların kanını emen, görünüşü ev sineğine benzeyen bir tür eklem bacaklı (Stomoxys calcitrans)

KARALATMA

[isim]

  • Karalatmak işi

KARAKULAK

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Kedigillerden, çakala benzer vahşi bir hayvan (Caracal melanotis)

[isim]

[tarih]

  • Osmanlı Devleti'nde emir çavuşu, haberci

KARALAMAK

[-i]

  • Boya veya kalemle birtakım şekiller çizerek bir yeri kirletmek

    Duvarı karalamışlar.

  • Bir yazının üzerini çizerek onu geçersiz kılmak

    Son iki satırı karalamalı.

  • Taslak olarak yazmak veya çizmek

    Defteri elime alıp şu iki sayfalık yazıyı karaladıktan sonra kapının yavaşça gıcırdadığını işittim. - Halit Ziya Uşaklıgil

[nesnesiz]

  • Hızlı ve acele olarak yazmak

    Birdenbire ayağa kalktı ve ayakta bir reçete karaladı. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

  • Leke sürmek, kötülük yüklemek, iftira etmek

KARALANMA

[isim]

  • Karalanmak işi

KARABAKAL

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Karatavukgillerden, kara renkli ardıç kuşu (Tutrdus pilaris)

KARABATAK

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Karabatakgillerden, balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri, kara tüylü bir deniz kuşu (Phalacrocorax)

[argo]

  • Borcunu ödemeyen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karabatak gibi

KARATABAN

[isim]

  • İpek böceklerinde geniş çapta ölüme yol açan kelebek hastalığı

KARAMANLI

[isim]

  • Burdur iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

  • Karaman ilinden olan kimse

KARAİSALI

[isim]

  • Adana iline bağlı ilçelerden biri

KARABALIK

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Tatlısu kayası