Kara ile Başlayan 7 Harfli Kelimeler

KARA harfleri ile başlayan 7 harfli 30 kelime bulunuyor. Başında KARA olan 7 harfli kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "kara ile biten 7 harfli kelimeler. İçinde Kara olan 7 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KARAGÖZ20, KARAVAŞ16, KARAVAN13, KARAVEL13, KARAGÜL13, KARAYCA12, KARABAŞ12, KARAŞIN11, KARARIŞ11, KARABÜK11, KARAKUŞ11, KARAÇAM11, KARATAŞ10, KARAMSI10, KARADUL10, KARADUT10, KARAKAŞ10, KARATAY9, KARAMUK9, KARABET9, KARARLI8, KARARMA8, KARARTI8, KARASAL8, KARAMAN8, KARAKOL8, KARAKUL8, KARALIK8, KARALTI8, KARAMAK8

KARARLI

[sıfat]

  • Kesin karar vermiş olan

    Hatta bu kararlı ve aceleci hâliyle katil suratlı kahveciyi ürkütmeyi başardığı bile söylenebilirdi. - İhsan Oktay Anar

  • Kararında direnen, kararını değiştirmeyen

    Eskiden çok kararlıyken şimdi gevşemiş gibi idi. - Memduh Şevket Esendal

  • Dengeli

Birleşik Kelimeler: kararlı dalga, kararlı denge

KARARMA

[isim]

  • Kararmak işi

    Hava kararmaya yüz tutunca, içine bir daralma geliyor çocuğun. - Ayşe Kulin

[sinema]

[televizyon]

  • Görüntülerin gittikçe kararıp görünmez duruma geçmesine dayanan bir noktalama türü

KARARTI

[isim]

  • Karaltı

    Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu. - Ömer Seyfettin

  • Kararmış yer, siyahlık

KARASAL

[sıfat]

  • Karayla, toprakla ilgili, berri

Birleşik Kelimeler: karasal iklim, karasal kumul, karasal oluşuk

KARAMAN

[isim]

  • Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

Ata Sözleri ve Deyimler

  • Karaman'ın koyunu sonra çıkar oyunu

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun

Birleşik Kelimeler: akkaraman, morkaraman, güney karamanı

KARAKOL

[isim]

  • Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı

    O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. - Refik Halit Karay

[tarih]

  • Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

Ata Sözleri ve Deyimler

  • karakola düşmek
  • karakol gezmek
  • karakol kurmak

Birleşik Kelimeler: karakol gemisi, karakol hattı, ileri karakol, jandarma karakolu, nizamiye karakolu, polis karakolu, sınır karakolu

KARAKUL

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül

KARALIK

[isim]

  • Kara olma durumu
  • Karaya çalan leke

Birleşik Kelimeler: ağzı karalık, bahtı karalık, gözü karalık, yüzü karalık

KARALTI

[isim]

  • Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

    Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

  • Hafif karanlık
  • Leke

KARAMAK

[-i]

[halk ağzında]

  • Hor görmek

    Merhametin çoktur beni karama / Beni görüp mah yüzünü bürüme - Karacaoğlan

  • Karalamak, kara çalmak, lekelemek
  • Kötülemek, yermek

KARATAY

[isim]

  • Konya iline bağlı ilçelerden biri

KARAMUK

[isim]

[bitki bilimi]

  • Karanfilgillerden, ekin tarlalarında biten, yaprakları karşılıklı, çiçeği pembe mor renkte, zararlı bir bitki (Agrostemmagithago)

[halk ağzında]

  • Vücutta kara renkli kabarcıklara sebep olan bir hastalık

[halk ağzında]

  • Koyunlarda görülen bir hastalık türü

KARABET (Kelime Kökeni: Arapça ḳarābet)

[isim]

[eskimiş]

  • Yakınlık
  • Hısımlık

KARATAŞ

[isim]

  • Adana iline bağlı ilçelerden biri

KARAMSI

[sıfat]

  • Rengi karayı andıran, karaya benzeyen, kara gibi