[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Yük altında güçlükle solumak

• Ağlarken bunalır ve soluğu kesilir gibi iç çekmek

[isim]

• Kakılmak işi

[sıfat]

• Üzerinde kakma işi bulunan

  Kabzası altın kakmalı palası elinden düşmüştü. - Feridun Fazıl Tülbentçi

[isim]

• Kayseri iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Âşık olanın durumu

[nesnesiz]

• Aşma işine konu olmak

[nesnesiz]

• Karşılıklı akmak

[mecaz]

• Her yönden gelip gitmek

  Sessiz, hayatın durgun akıştığı bir arka sokak. - Selim İleri

[sıfat]

• İki veya daha çok şeyin sıralanmasında karşılıklı değil, aralıklı olarak sağda ve solda yerleşmiş olan

• Almaşlı olarak işleyen, mütenavip, alternatif

[-e]

• Bir işi tekrarlayarak kolaylıkla yapabilmek

  Muhtaç değiliz ama ben çalışmaya alıştım. - Etem İzzet Benice

• Yadırgamaz duruma gelmek

  Dar ve alıştığımız çerçeve içinden çıkmak bizi şaşırtacağı için onu istemeyiz. - Asaf Halet Çelebi

• Uyar duruma gelmek, intibak etmek

  Bu mesleğe alışmış gibi görünüyor. - Nezihe Araz

• Sürekli ister olmak, bağımlılık kazanmak

  Tütüne alışmak. İlaca alıştı.

• Bağlanmak, ısınmak

  Birdenbire ona alıştığını hissediyor ve bu işe ayrıca şaşıyordu. - Ahmet Hamdi Tanpınar

• Evcilleşmek, ehlîleşmek

[nesnesiz]

• Tutuşmak, yanmaya başlamak

[isim]

• Kışlamak işi

[sıfat]

• Kapağı olan

[isim]

• Kakışmak işi

  Bir itişme, bir kakışma, bir yanındakine çelme vurup öne geçme yarışıdır gidiyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[-i]

• Vücudun herhangi bir yerindeki kaşıntıyı gidermek için tırnakla veya başka bir şeyle deriyi hafifçe ovmak

[mecaz]

• Araştırmak, incelemek

[mecaz]

• Sinirlendirecek söz söylemek

  Bir saat sonra ayrılmak zorundaydık, bu nedenle birbirimizi kaşımamaya çok özen gösteriyorduk. - Ayşe Kulin

[mecaz]

• Herhangi bir konuyu yeniden gündeme getirmek

[isim]

• Başkasının pek de hoş olmayan, sakıncalı isteklerine, amaçlarına alet olma durumu

[sıfat]

• Aşırı hırçınlık, yaramazlık yüzünden dayak yemeye aday (çocuk)

Ata Sözleri ve Deyimler

• maşalık etmek

[nesnesiz]

• Ötücü kuşlar ezgili ses çıkarmak, ötmek, şakramak, terennüm etmek

  Kalk dilber, gidelim bağ arasına / Şakısın bülbüller, gül incinmesin - Karacaoğlan

[mecaz]

• Çok konuşmak, çenesi düşmek

  Eskiden hiç lakırtı söylemeyen bu ihtiyar, şimdi şakıyordu. - Ömer Seyfettin

[-i]

[mecaz]

• Güzel şarkı söylemek veya şiir okumak

  Hep aşkı, hep inançları, hep yurt sevgisini şakıyan şairler vardır; ben şair olsaydım ışığın verdiği hazları söyler, hep güneşe övgüler yazardım. - Nurullah Ataç