[isim]

[halk ağzında]

• Kaya ve ağaç oyuklarında su birikintisi

[sıfat]

• Düzeyine göre yüksekte olan

  Masanın bir tarafı kalkık.

• Kabararak yerinden ayrılmış

  Kaplamanın ortası kalkık.

• Dik durumda, ucu yukarı doğru olan

  Ve eniştemiz yine kaşlarını, omuzlarını yukarıya kalkık ve başını önüne eğik tutmaya koyulurdu. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

[halk ağzında]

• Çalkar

[sıfat]

• Alık benzeri

  Yüzünde hayli alıkça denebilecek bön bir mutluluk ifadesi vardı. - Murathan Mungan

[zarf]

• (alı'kça) Alık olana yaraşır bir biçimde

  O andaki hayretimi hatırladıkça / Rejisöre bakakaldım öyle alıkça. - Enis Behiç Koryürek

[isim]

[halk ağzında]

• Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak

  Pamuk ırgatları alaçıkların önüne oturmuşlar, koza çekiyorlardı. - Yaşar Kemal

• Keçeden yapılan çadır

[sıfat]

• Bir nesnenin sayıca ne kadar olduğunu soran söz

  Kaçlık paket istersiniz?

[isim]

• Kesik koni biçiminde deri, kürk veya kumaştan yapılmış başlık

  Al bir kalpak giymişti al / Al bir ata binmişti al / Zafer ırak mı dedim / Aha diyordu - Fazıl Hüsnü Dağlarca

[sıfat]

• Açkı yapılmış, perdahlanmış, perdahlı

[sıfat]

• Çivi, kazık vb. bir şeyle tutturulmuş

  Duvara çakılı büyük rakkaslı saati tamire götüren hademe, Reşat'ın omzuna adamakıllı bindirmiş. - Yusuf Ziya Ortaç

• Çakılmış, bir şeye bağlı

  Genç kadın, forsaların çakılı bulunduğu oturak dairesini görmeyi merak ediyordu. - Feridun Fazıl Tülbentçi

• Yeri değişmez, sabit

  Gülnaz için için ağlıyor, gözleri hep öyle döşemeye çakılı. - Emine Işınsu

Ata Sözleri ve Deyimler

• çakılı kalmak

[sıfat]

• Biraz ılık, ılıcak

[isim]

• Kap kacak koymaya yarayan yer

[sıfat]

• Defter, kitap vb.ni kaplamaya yarayan

  Kaplık kâğıt.

[sıfat]

• Herhangi bir kap dolduracak miktarda olan

  İki kaplık aşure.

[sıfat]

• Kapanmış olan, açılmamış, açık karşıtı

  Şimdi oğlunu kanlı göğsü, kapalı gözleri, mor dudaklarıyla görür gibi oluyordu. - Nazım Hikmet

• Geçilmez durumda olan

• Çalışma süresi sona ermiş (iş yeri)

• Başı örtülü (kadın)

• Açık ve kesin söz kullanmadan söylenen, müphem

• Gizli, saklı

  Meclisler, iç tüzük hükümlerine uygun olarak kapalı oturumlar yapabilir.

• Açık olmayan (giyecek)

  Damalı bir eteklik, açık mavi kapalı bir yün kazak giymişti. - Necati Cumalı

• Bulutlu, karanlık (hava)

  Ankara'nın soğuk, kapalı havalı günlerinden biriydi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• İçe dönük yaradılışta olan

  Ateşoğlu ile yirmi yıldır denizde yoldaşlık ederim. Ben böyle kapalı adama hiç rastlamadım. - Halikarnas Balıkçısı

[mecaz]

• Dış çevreyle ilişki içerisinde olmayan

  Ayrıca ben, oldukça kapalı bir çevrede yetişmiştim. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kapalı geçmek
• kapalı olmak
• kapalı yetişmek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Balıkların eti arasında bulunan diken gibi ince ve küçük kemik

[bitki bilimi]

• Fasulye, bakla vb. sebzelerin yeşil kabuğunda ve ekin başaklarında bulunan sert ve kıl gibi uzun lif

[spor]

• Alttaki güreşçinin, kuyruk sokumunu hızla ve birdenbire havaya kaldırarak sırtına abanmış olan güreşçinin dengesini bozup onu ön veya yan tarafına aşırıp atması

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılçık atmak

[isim]

• Temizlik

[sıfat]

• Kapısı olan

[mecaz]

• Özellikle resmî bir işte çalışan