[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kardeş kadar yakın olan kimse

[-i]

• Birini veya bir şeyi akla getirerek sözünü etmek veya onu düşünmek, zikretmek, hatırlamak

  Onun bu fedakârlığını her yerde, her zaman minnetle anacağım. - Peyami Safa

[-i]

[-le]

• Bir armağanla birinin gönlünü almak

• Adlandırmak

  Onu, başka Tahirlerden ayırt etmek için `Temiz Tahir` diye anarlardı.

[-den]

• Sıvı maddeler veya çok ince taneli katı maddeler bir yerden başka bir yere doğru gitmek

  Eskiden Sakarya, bu köprünün altından akarmış. - Sait Faik Abasıyanık

• Sıvı maddeler aşağıya yönelmek

• Sıvı bir madde bir yerden çıkmak

[nesnesiz]

• Bir kap veya bir yer, içindeki veya üstündeki sıvıyı sızdırmak

  Dam akıyor.

[-e]

• Art arda ve toplu olarak gitmek

  Öfkeli insanlar, el ele, omuz omuza Taksim'e doğru akıyorlardı. - Yusuf Ziya Ortaç

[nesnesiz]

• Kumaş yıpranıp iplikleri erimeye başlamak

  Çarşafın kumaşı da yer yer akmış, buruşmuştu. - Refik Halit Karay

[nesnesiz]

• Boya birbirine karışmak

[-le]

• Sürüp gitmek

  Nedim divanında bir kaside vardır, müjgân üstüne, hicran üstüne, umman üstüne kafiyeleri ve redifleriyle akar. - Yahya Kemal Beyatlı

[nesnesiz]

[mecaz]

• Zaman çabuk geçmek

[nesnesiz]

[mecaz]

• Karışmak, katılmak

[nesnesiz]

[argo]

• Çabucak savuşmak, ortadan kaybolmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• akacak kan damarda durmaz
• akan sular durmak
• akara kokara bakma, çuvala girene bak
• akarı kokarı olmamak
• akarına bırakmak
• akıp gitmek
• akmasa da damlar

[sıfat]

• Bozulmamış, saf, temiz

[isim]

• Bir ülkenin insanlarına veya bir çevreye özgü söyleyiş özelliği

  Sesi tok, aksanı düzgündü. - Necip Fazıl Kısakürek

[dil bilgisi]

• Vurgu

[sıfat]

• Aksayan, hafifçe topallayan

[mecaz]

• İyi gitmeyen, iyi işlemeyen

  İşin aksak yönü.

[isim]

[edebiyat]

• Eski Yunan ve Latin şiir ölçüsünde, sondan bir önceki hecesi kısa olacak yerde uzun olan dize

[isim]

[müzik]

• Türk müziğinde kıvrak bir usul

Ata Sözleri ve Deyimler

• aksak eşekle yüksek dağa çıkılmaz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kanaatkâr

• Tokgözlü

[isim]

• Kanmak işi

[isim]

• Kırşehir iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Kakmak işi

• Ağaç üzerinde veya diğer ahşap malzemede, mobilyada, belirlenmiş desen ve çizimlere göre oyulmuş yuvalara gümüş, sedef vb. süs maddeleri kakılıp oturtularak yapılan iş

  Pirinç kakmaları donuk donuk ışıldayan hamam kapısını iterek içeri girdi. - Cahit Uçuk

[isim]

[hayvan bilimi]

• Güneydoğu Asya'da yaşayan kuyruklu bir maymun (Macacus)

[isim]

• Çene altı

[-e]

[-i]

• Bir şeyi aşağıya sarkacak bir biçimde bir yere iliştirip sarkıtmak

  Lambayı tam pencerenin karşısına astı. - Sait Faik Abasıyanık

• Üzerine takınmak, kuşanmak

[-i]

• Bir kimseyi boğazından ip vb. geçirip sallandırarak öldürmek, idam etmek

• Gitmek zorunda olunan bir yere özürsüz gitmemek

  Ben inek için oymalarımı bıraktım, dikiş makinesini tamir etmedim, mektebi astım. - Nazım Hikmet

• Görevi olan bir işi özürsüz yapmamak

Ata Sözleri ve Deyimler

• asıp kesmek
• astığı astık, kestiği kestik

[isim]

• Kısımlar

[isim]

[halk ağzında]

• Arpacık soğanı