[isim]

[teknik]

• Bir motorda biyellerin doğrusal hareketini dairesel harekete çeviren dingil

• Sac, çinko, dökme demir, bakır vb. borunun yönünü değiştirmeye yarayan kıvrım

[isim]

• Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması

[sıfat]

• Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

• Arklar arasında kalan toprak parçası

• Sabanla açılan çizi

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi

  Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ömer Seyfettin

• Döl yatağı

  Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - Halide Edip Adıvar

• Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm

  Geminin karnı. Şişenin karnı.

• Mide

  Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• İç, gönül, akıl, kafa

  Ben senin karnındakini ne bileyim?

[mecaz]

• Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

[fizik]

• Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karın doyurmak
• karnı büyümek
• karnından konuşmak (veya söylemek)
• karnını doldurmak
• karnı tok it gölgede yatar
• karnı tok, sırtı pek
• karnı zil çalmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kanaatkâr

• Tokgözlü

[sıfat]

• Kırma işini yapan (kimse)

  Taş kıran işçiler.

[isim]

• Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet

  Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıran girmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıyı, kenar, çevre, uç

• Dağ sırtı, tepe, bayır

• Kıraç toprak

[coğrafya]

• Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı

[isim]

• Çoğunlukla denize dökülen, özellikle genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir

  Sakarya sanki adı duyulmadık hatta adı konmadık bir ırmaktı. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırmağı geçerken at değiştirilmez
• ırmak kenarına çeşme yapılmaz

[isim]

[hayvan bilimi]

• Sansargillerden, yazın esmer kırmızı, kışın beyaz renkli kürkü değerli, etçil hayvan, as (I), ermin (Mustela erminea)

[sıfat]

• Kırılmış olan

  Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

• Tam nota göre düşük olan (not)

  Üç dersten kırığı var. Kırık not.

• Saf renkten hafif uzaklaşmış

  Kırık beyaz.

[isim]

• Kırılmış bir şeyden ayrılan parça

  Cam kırığı.

[isim]

• Kemiğin bir etki ile kırılması

  Kolunda kırık yok ama çıkık var.

[isim]

• Bir şeyin kırılan yeri

  Bunun kırığı neresinde?

[isim]

• Kırıntı

  Ekmek kırığı.

• Melez

  Kırık tazı.

[isim]

• Tavla oyununda oyun dışı bırakılan pul

[mecaz]

• Gücenmiş, üzgün

  Eşlerde, çocuklarda o üzgün, kırık bakış. - Behçet Necatigil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak
• kırık plak gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kadının veya erkeğin yasalara ve törelere aykırı olarak ilişki kurduğu erkek veya kadın

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak

[isim]

[jeoloji]

• Fay

[isim]

• Kırkma işi

• Davarların yün veya kıllarını kırkmaya yarayan makasa benzer araç

[isim]

• Kırmak işi

• Pili

• Kırılmış veya dövülmüş tahıl

  Buğday kırması.

• Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi

• Ot bitmeyen bayır

  Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar / Nakışların bugün dört yanın dağlar. - Âşık Ali İzzet

[sıfat]

• Ortasından kırılarak doldurulan (tüfek)

  Mustafa, kırma tüfeğe bir kurşun sürdü. - Yaşar Kemal

[sıfat]

[biyoloji]

• Melez

  Arap kırması bir at.

[sıfat]

[mecaz]

• Yabancı etkilerle özgün niteliğini yitirmiş olan

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• İzmir iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[coğrafya]

• Yükselti

[isim]

[toplum bilimi]

• Savunmasız insanların veya tutsakların toplu olarak öldürülmesi, katliam

  İçtenlik insanları kırımlara, cinayetlere, haksızlıklara sürüklemiş. - Salâh Birsel

• Hayvanların hastalık, soğuk gibi sebeplerle ölmesi

[isim]

• Kar veya buz üzerinde kayarak yol alan tekerleksiz taşıt

  Sokağa çıkıp tahta kızağıyla onu kaydırmak istedim. - Reha Mağden

• Ağaç tablaların kamburlaşmaması için liflere dikey konumda açılan kanala geçirilen uzun parça

• Ambalajın dibine uzunluğuna çakılan, hem dip levhası elemanlarının tutturulmasını hem de ambalajın yerde kolayca kaymasını sağlayan kereste parçası

[denizcilik]

• Tersanelerde üzerinde gemi yapılan, onarılan veya gemiyi suya indirip sudan çıkarmaya yarayan ızgara

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızağa çekmek (veya almak)
• kızak yapmak

[isim]

[halk ağzında]

• Erkek çocuk

• Silahlı köy delikanlısı

  Kızanlarla köyün eşiğinde ertesi gün öğle vakti, Menderes Köprüsü'ndeki köpekleri tepelemeye ant içtik. - Halide Edip Adıvar

• Çoluk çocuk

[isim]

[halk ağzında]

• Dişi köpek, kedi gibi hayvanların çiftleşme isteği gösterdikleri durum veya zaman

Ata Sözleri ve Deyimler

• kızana gelmek