KANAVİÇE Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

KANAVİÇE harflerini içeren 4 harfli 35 kelime bulunuyor. 4 harfli KANAVİÇE kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

EVİÇ₁₃, VİNÇ₁₃, AKVA₁₀, ENVA₁₀, EVİN₁₀, KAVİ₁₀, KİEV₁₀, NEVA₁₀, VENA₁₀, VAKA₁₀, VAKİ₁₀, VANA₁₀, ANAÇ₇, AÇAN₇, AKAÇ₇, AKÇA₇, AKÇE₇, ÇİNE₇, ÇEKİ₇, ÇENK₇, İNEÇ₇, KAÇA₇, KEÇİ₇, ANKA₄, AKNE₄, ENİK₄, EKİN₄, İNEK₄, İNAK₄, İANE₄, İKNA₄, İKEN₄, KANİ₄, KANA₄, KAİN₄

ANKA (Kelime Kökeni: Arapça ʿanḳā)

[isim]

Masallarda adı geçen ve gerçekte var olmayan büyük bir kuş, Simurg, Zümrüdüanka

Birleşik Kelimeler: Zümrüdüanka

AKNE (Kelime Kökeni: Fransızca acné)

[isim]

[tıp]

Yağ bezlerinin deri üzerinde oluşturduğu iltihaplı sivilce

ENİK

[isim]

Kedi, köpek vb. çok memeli hayvanların yavrusu
Köyün mezbelesinde, köpek enikleriyle insan yavruları birbirine karışmış, oynaşıyorlar. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[argo]

Çocuk
Evliyim ya, üç de enik var arkamda. - Necati Cumalı

EKİN

[isim]

Tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum
Yağmur, vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli. - Tarık Buğra

Kültür, hars

Birleşik Kelimeler: ekin biti, ekin iti, ekin kargası

İNEK

[isim]

Dişi sığır

[argo]

Çok çalışan öğrenci

[kaba konuşmada]

İbne

[sıfat]

[mecaz]

Aptal, bön

Birleşik Kelimeler: inekhane, inek yağı, sağmal inek, denizineği, Macar ineği, süt ineği

İNAK

[isim]

[felsefe]

Dogma

İANE (Kelime Kökeni: Arapça iʿāne)

[isim]

[eskimiş]

Yardım
Sen birkaç kuruş iane verirsen belki bir şey olur. - Memduh Şevket Esendal

İKNA (Kelime Kökeni: Arapça iḳnāʿ)

[isim]

Bir konuda birinin inanmasını sağlama, inandırma, kandırma
Sinirleniyor, kendi kendimi ikna için daha ısrarla, daha fazla konuşuyordum. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

ikna etmek
ikna olmak

KANİ (Kelime Kökeni: Arapça ḳāniʿ)

[sıfat]

[eskimiş]

Kanmış, inanmış
İyi ama Ali, Göksel'in kaybolduğuna kani değildi ki. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

kani olmak

KANA (Kelime Kökeni: İtalyanca canna)

[isim]

[denizcilik]

Geminin çektiği suyu göstermek için baş ve kıç bodoslamaları üzerine konulan işaretler

KÂİN (Kelime Kökeni: Arapça kāʾin)

[sıfat]

[eskimiş]

Bulunan, olan

ANAÇ

[sıfat]

Şefkatli, anne gibi davranan

[isim]

Yavru yetiştirecek duruma gelmiş olan hayvan

[isim]

Yemiş verecek durumdaki ağaç
Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler. - Burhan Felek

İri, kart

[mecaz]

Kurnaz

[mecaz]

Deneyimli, bilgili

[mecaz]

Başına buyruk

AÇAN

[isim]

[anatomi]

Oynak kemiklerin arasındaki açıları genişletmeye yarayan kasların genel adı, büken karşıtı

AKAÇ

[isim]

Bir yerde birikip kalan sıvıları, bir işlem sonunda geriye kalan artıkları, gereksiz nesneleri dışarıya akıtmak için kullanılan boru vb. araç

Kanal, ark, su yolu

Yer altı su oluğu

AKÇA

[sıfat]

Oldukça beyaz
Akça kızlar sökün etti yurdundan / Koç yiğitler deli oldu derdinden - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: akçaağaç, akça armudu, akçakavak, akçakesme, akça pakça, akça yel

[isim]

Akçe