[isim]

• Çabukluk, çeviklik

[isim]

• Ekin ekilmiş yer

[isim]

• Ekti olma durumu

[isim]

• Bir yerden başka bir yere geçme, geçiş

• Anlama, kavrama

  Onu son gördüğümde de öyle yaptım. İntikali yerinde idi. Güldü. O da bana birkaç fıkra anlattı. - Haldun Taner

• Miras olarak babadan çocuğuna kalma

[fizik]

• Öteleme

[ruh bilimi]

• Geçişim

Ata Sözleri ve Deyimler

• intikal etmek

[isim]

• İnek ahırı

[mecaz]

• Bönlük

[argo]

• Aşırı çalışmaya rağmen anlayamama durumu

[sıfat]

[fizik]

• Hareketle ilgili, hareket sebebiyle oluşan

[isim]

[kimya]

• Kimyasal tepkimelerin hızlarını inceleyen bilim dalı

[isim]

[teknik]

• Hareket olaylarını inceleyen bilim dalı

[isim]

• Bir şeyin nasıl olduğunu belirten, onu başka şeylerden ayıran özellik, vasıf, keyfiyet

  Niteliğini kestiremediği müzmin iştahsızlıktan, sürekli kırıklıklardan yorgun düşmüş. - Attila İlhan

• Bir şeyin iyi veya kötü olma özelliği, kalite

[felsefe]

• Bireyi, nesne veya yaşantının bir yönünü ötekilerden ayırt etmeye yarayan ve ölçülebilen özellik, keyfiyet

[sıfat]

• Takkesi olan

[isim]

• Anlayış

  Bunu böylece, belki de bir telakkiye göre küstahça yazmamı açık sözlülüğüme bağışlayın. - Nazım Hikmet

• Kabul etme, sayma

Ata Sözleri ve Deyimler

• telakki etmek
• telakki olunmak

[isim]

• Öç

  Bunun intikamını şimdi, tek gözüyle biteviye kuş peşinde dolaşarak çıkarıyordu. - Refik Halit Karay

Ata Sözleri ve Deyimler

• intikam almak

[-e]

• İtme işi yapılmak

  Aniden hızla itildi kapı, şöyle bir sarsıldı çıngırak. - Elif Şafak

[nesnesiz]

• İnme işi yapılmak

  İstanbul'a vapurla, parayla inilir. - Sait Faik Abasıyanık

[zarf]

[eskimiş]

• Büsbütün, toptan

  Caminin methali, minberi, kâmilen siyah matem bayraklarıyla kaplı. - Attila İlhan

[sıfat]

• Kemiği olan

  Zaten uzun boylu, iri kemikli olan Meryem, her geçen gün biraz daha kilo alıp irileşirken Musa yanlış programda yıkanmış el örgüsü kazak gibi çekivermişti. - Elif Şafak

• Kemikleri iyi gelişmiş

  Kemikli çocuk.

[mecaz]

• Çok zayıf, sıska

  Kuru, kemikli yüzü solgun, duruşu ciddi, kara gözleri kindardı. - Kerim Korcan

[isim]

[din bilgisi]

• Roma kilisesinin kendine verdiği ad

• Hristiyanlığın mezheplerinden biri

• Katolik mezhebinden olan kimse