[zarf]

[eskimiş]

• Akıl gereğince, akıl yönünden

[isim]

• Bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler

  Yüksek sınıf mahalle erkânını da konaklarına uğrayıp meseleden haberdar eder. - Refik Halit Karay

• Yol, yöntem

  Onun arkasına bu yolda, bu erkânda gelmiş geçmiş ustalar, pirler vardı. - Ömer Seyfettin

[askerlik]

• General veya amiral aşamasındaki askerler

Ata Sözleri ve Deyimler

• erkân göstermek

[isim]

• Üzerine bir cismin ışık yoluyla görüntüsü düşürülen, saydam olmayan düz yüzey, görüntülük

• Beyaz perde, görüntülük

[sinema]

[televizyon]

• Televizyon camı, görüntülük

[isim]

[eğitim bilimi]

• Öğrencilere dönem sonlarında okul yönetimleri tarafından verilen ve her dersin başarı durumu ile devam, sağlık, yetenek ve genel gidiş durumlarını gösteren belge

• Kişilerin bir haktan yararlanmaları için bir kuruluş tarafından verilen belge

  Ekmek karnesi. Vapur karnesi.

[isim]

• Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka

  O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. - Orhan Veli Kanık

• Bir şeyi çevreleyen çizgi

• Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri

  Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade.

• Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer

  Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar. - Memduh Şevket Esendal

• Yan

[matematik]

• Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri

  Bir üçgenin kenarları.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kenar (veya kenarını) bastırmak
• kenara atmak
• kenara çekilmek
• kenarda kalmak
• kenar gezmek
• kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz

[isim]

• Ev, arsa, bahçe vb. taşınamayan mal ve mülklerin ortak adı, taşınmazlar, gayrimenkul

  Eline geçen serveti emlake yatırıyordu. - Ercüment Ekrem Talu

[isim]

• Bir sanata, bir bilime, bir düşünce ve davranış sistemine temel olan, yön veren ilke, nizam

  Dil bilgisi kuralları.

• Davranışlarımıza yön veren, uyulması gereken ilke

  O, yirmi beş yaşına kadar umumi kurallara, yargılara sığmayan bir hayat yaşamıştır. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Hamam ve banyolarda musluk altında bulunan, içinde su biriktirilen, yuvarlak, mermer, taş veya plastik tekne

  Yıkanmak için aralık yerdeki kurnaya müracaat... - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Bir tür yumurtalı süt tatlısı

• Kaymak

• Kevgirden geçirilmiş sütle koyulaştırılmış çorba

[isim]

[eskimiş]

[gök bilimi]

• Ay

[isim]

• Çok zengin kimse

[isim]

• Kur'an'da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi

[isim]

• Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç

  Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay

• Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer

  Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus

• Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç

  Taşçı kalemi.

  Oymacı kalemi.

• Çeşit, tür

  Üç kalem erzak.

  Beş kalem ilaç.

[mecaz]

• Bazı deyimlerde yazı

  Kaleme almak.

[mecaz]

• Yazar

  Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalem açmak
• kalem çekmek
• kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
• kaleme almak
• kaleme gelmek
• kaleminden çıkmak
• kaleminden kan damlamak
• kalemine dolamak
• kalemi olmak
• kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
• kalem kırmak
• kalem oynatmak

[isim]

• Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik

• Eder, tutar

  Tozu kaldı ise bir paket al, saçak tütün iç. Bunun kemali altmış para! - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemal bulmak
• kemale ermek (veya gelmek)

[isim]

[müzik]

• Dört teli olan, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz

  Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu. - Ömer Seyfettin

[eskimiş]

• Yay

Ata Sözleri ve Deyimler

• keman gibi

[isim]

[eskimiş]

• Söz

  Mecliste arif ol kelamı dinle / El iki söylerse sen birin söyle - Karacaoğlan

• Söyleyiş biçimi, söyleme

[din bilgisi]

• Başta Tanrı'nın varlığı, birliği, peygamberlik ve ahiret olmak üzere İslamiyetin ana ilkelerini konu edinen bilim