[sıfat]

• Sözünde durmayıp bir işin yüzüstü kalmasına yol açan

  Gene gülümsüyordu ama artık kalleş bir hınç vardı gülümseyişinde. - Tarık Buğra

• Birine gizlice kötülük eden

[isim]

• Kalleş olma durumu

• Kalleşçe davranış

  Kalleşliğin binbir çeşidi apaçık görünüyordu bu gülüşte. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalleşlik etmek

[sıfat]

• Kalleşe yaraşır

  Falsolu vuruş kalleşçe bir aldatıştır. - Haldun Taner

[zarf]

• (kalle'şçe) Kalleşe yaraşır bir biçimde

  Gerçeği söylemek, ömrünün son yıllarını yaşayan bu yaşlı Osmanlı paşasını görmezliğinden kalleşçe faydalanarak alnının ortasından tabancayla vurmak gibi geliyordu. - Attila İlhan