[nesnesiz]

• Gitmek üzere yerinden ayrılmak

  Niye kalktınız, biraz daha otursaydınız.

[-den]

• Oturma durumundan dik duruma gelmek, doğrulmak

  Annem yerinden kalktı, yanıma geldi, bir kolunu uzatarak omzuna doladı. - Halit Ziya Uşaklıgil

[-den]

• Uyanarak yataktan ayrılmak

  İstemeye istemeye, altüst olmuş yataktan kalktım. - Ömer Seyfettin

• Yukarı doğru yükselmek

  Terazinin bir gözü inince öbürü kalkar.

• Taşıtlar yola çıkmak

  Tren saat onda kalktı.

[-den]

• Uçmak, havalanmak

  Uçak pistten kalktı.

• Yerinden ayrılıp yol almaya başlamak

  Çıkın arabaya, kalkacak şimdi, kalacaksınız buracıkta! - Osman Cemal Kaygılı

[-e]

• Hayvan iki art ayağı üzerinde dik durum almak

  At, art ayakları üzerine kalktı.

• Kabarmak, ayrılmak

  Masanın kaplaması kalktı.

• Derlenip götürülmek

  Ne zaman kalkacağını, nereye gömüleceğini bilmek, bildirmek mümkün değil. - Memduh Şevket Esendal

• Hasta iyileşerek gezecek duruma gelmek

  Hasta bir haftaya kadar kalkar.

• Varlığı, hayatı son bulmak

  Halifelik kalktı.

[-den]

• Yok olmak, artık bulunmamak

  Ortalıktan kar kalkınca gelebilirim.

[-e]

• Girişmek, başlamak, davranmak, yeltenmek

  Gözlüklerini takmadan okumaya kalktı. - Necati Cumalı

• Geçerli olmamak, geçerliğini yitirmek, geçmez olmak

  Yasanın bu maddesi kalktı.

• Uygulanmaz olmak

  Sıkıyönetim kalktı.

• Güncelliğini yitirmek

  Bu âdet çoktan kalktı.

[-e]

• Bir durumdan başka bir duruma geçmek

  Dörtnala kalkmak.

  Tırısa kalkmak.

[-e]

[-den]

• Başka yere gitmek, taşınmak

  O yıl çok geçmeden piyade taburu bizim ilçeden başka ilçeye kalktı. - Necati Cumalı

[-e]

• Ayakta beklemek

  Mektepte cezaya kalkmış gibi duruyorsun. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalkıp kalkıp oturmak

[isim]

• Alık olma durumu, belahet

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Yük altında güçlükle solumak

• Ağlarken bunalır ve soluğu kesilir gibi iç çekmek

[sıfat]

• Kalma durumunda olan

[isim]

• Kakılmak işi

[-i]

[halk ağzında]

• Bir kimsenin yaptığı işin beğenilmediğini kendisine sert sözlerle söylemek

• Öfkelenmek, kızmak

• Darılmak

• Paylamak

[sıfat]

• Üzerinde kakma işi bulunan

  Kabzası altın kakmalı palası elinden düşmüştü. - Feridun Fazıl Tülbentçi

[sıfat]

• Kalıcı, yok olmayan, ölümsüz, zevalsiz, baki, payidar

[isim]

• Kayseri iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Âşık olanın durumu

[nesnesiz]

• Aşma işine konu olmak

[nesnesiz]

• Karşılıklı akmak

[mecaz]

• Her yönden gelip gitmek

  Sessiz, hayatın durgun akıştığı bir arka sokak. - Selim İleri

[sıfat]

• İki veya daha çok şeyin sıralanmasında karşılıklı değil, aralıklı olarak sağda ve solda yerleşmiş olan

• Almaşlı olarak işleyen, mütenavip, alternatif

[sıfat]

• Almaş niteliği olan

[-e]

• Bir işi tekrarlayarak kolaylıkla yapabilmek

  Muhtaç değiliz ama ben çalışmaya alıştım. - Etem İzzet Benice

• Yadırgamaz duruma gelmek

  Dar ve alıştığımız çerçeve içinden çıkmak bizi şaşırtacağı için onu istemeyiz. - Asaf Halet Çelebi

• Uyar duruma gelmek, intibak etmek

  Bu mesleğe alışmış gibi görünüyor. - Nezihe Araz

• Sürekli ister olmak, bağımlılık kazanmak

  Tütüne alışmak. İlaca alıştı.

• Bağlanmak, ısınmak

  Birdenbire ona alıştığını hissediyor ve bu işe ayrıca şaşıyordu. - Ahmet Hamdi Tanpınar

• Evcilleşmek, ehlîleşmek

[nesnesiz]

• Tutuşmak, yanmaya başlamak