[isim]

• Konuşmada, yazıda, eserde ele alınan düşünce, olay veya durum, mevzu, süje

  Öğretmenimizin verdiği konuları manzum yazardım bazen. - Yusuf Ziya Ortaç

• Üzerinde konuşulan şey, bahis

  Daha fazla tafsilata girmeyi bugün zararlı gördüğüm için bu konuda susacağım. - Burhan Felek

[isim]

• Bakımlı küçük orman

  Arkamda çam korularının parça parça neftîleştirdiği yeşil bir dağ. - Refik Halit Karay

[isim]

• Nesnelerden yayılan küçücük zerrelerin burun zarı üzerindeki özel sinirlerde uyandırdığı duygu

  Çöp kokusuyla beraber mutsuzluğu da artıyordu günbegün. - Elif Şafak

• Güzel kokmak için sürülen esans

  Koku sürünmek.

[mecaz]

• Belirti, işaret

  Ortalıkta bir savaş kokusu var.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kokusu çıkmak
• kokusunu (veya koku) almak (veya duymak)
• kokusu sinmek

[sıfat]

• Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı

  Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı. - Halide Edip Adıvar

• Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan

  Kuru çöl. Kuru tepeler.

• Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil karşıtı

  Evlerin önlerine kuru meşe dallarıyla örtülü çardaklar yapmışlar. - Refik Halit Karay

• Canlılığını yitirmiş (bitki)

  Çiçek açmaz kuru bir ağaç, ötmeyi unutmuş bir kuş mu oldum? - Halide Edip Adıvar

• Salgısı olmayan

  Kuru öksürük. Kuru egzama.

• Döşenmemiş, çıplak

  Salih Reis, dört kuru duvardan ibaret fukara kapısından gördüğü mavi denize baka baka ölmek istiyordu. - Halikarnas Balıkçısı

• Katıksız, yanında başka şey olmayan (yiyecek)

  Kuru çayla karın doyar mı?

[mecaz]

• Etkisi ve sonucu olmayan

  Şahsına topluluğun isteğini emanet edenler boş bir riya, kuru bir şeref olsun diye laf etmediler. - Ruşen Eşref Ünaydın

[mecaz]

• Zayıf, çelimsiz, arık, sıska, kaknem

[mecaz]

• Heyecanı, tadı olmayan, tekdüze

  Kuru, zevksiz bir hayat.

[mecaz]

• Akıcı olmayan, duygudan yoksun

  Kuru bir anlatım.

[isim]

• Kuru fasulye

Ata Sözleri ve Deyimler

• kuru başına kalmak
• kuruda kalmak
• kuru gayret çarık eskitir
• kuru hasır (veya kilim) üstünde kalmak
• kuru laf karın doyurmaz
• kurunun yanında yaş da yanar
• kuru tahtada kalmak

[isim]

• İnce tahta, mukavva, teneke, plastik vb.nden yapılmış, genellikle kapaklı kap

  Enfiyesini, üstü mineli bir kutudan çekerdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

[sıfat]

• Bu kabın alabildiği miktarda olan

  Tam bir kutu çorabı tıkıştırdılar koltuğumun altına. - Nazım Hikmet

• Elektrik veya telefon tellerinin toplanıp bağlandığı kap

[mecaz]

• Bir kimsede, bir yerde, bir şeyde iyi veya kötü bir özelliğin fazlalığını belirten bir söz

  Akıl kutusu. Fesat kutusu.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kutu gibi

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü

• Bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme

  Çevre koruması sorunları İsveç kamusunun bilincine ve hatta bilinçaltına sinmiş. - Haldun Taner

[sıfat]

[eskimiş]

• Hep, bütün

  Biz kimseye kin tutmayız / Kamu âlem birdir bize - Yunus Emre

[sıfat]

• Kolu olan

  Kollu sandalye.

• Herhangi bir biçimde kolu olan

[isim]

• Bir tehlike veya tehlike düşüncesi karşısında duyulan kaygı, üzüntü

  Yarı çocuk kalbimde korku, kapıya yaklaştıkça büyüyor. - Yusuf Ziya Ortaç

• Kötülük gelme ihtimali, tehlike, muhatara

  Yollarda korku kalmadı.

[ruh bilimi]

• Gerçek veya beklenen bir tehlike ile yoğun bir acı karşısında uyanan ve coşku, beniz sararması, ağız kuruması, solunum ve kalp atışı hızlanması vb. belirtileri olan veya daha karmaşık fizyolojik değişmelerle kendini gösteren duygu

Ata Sözleri ve Deyimler

• korku dağları bekler (veya aşırır)
• korkudan çıldırmak
• korku düşmek
• korkunun ecele faydası yoktur
• korku saçmak
• korku salmak
• korkusundan altına etmek (veya kaçırmak veya yapmak)
• korku vermek
• korkuya kapılmak
• korkuya kesmek

[sıfat]

• Uğurlu

  İşte akşam oldu, bizim artık her yer / Doldur kutlu ellerinle kadehimi - Ahmet Muhip Dranas

Ata Sözleri ve Deyimler

• kutlu gün doğuşundan bellidir
• kutlu olsun

[isim]

[halk ağzında]

• Pamuk veya ipekle karışık pamuktan dokunmuş kalın, ensiz kumaş türü

  Kutnu kumaş dökülmüş, şala kim bakar / Ger Ali'nin kurşunu dağları yakar - Halk türküsü

[sıfat]

• Birleşiminde klor bulunan

  Klorlu su.

[sıfat]

• Ağır

• Şişman

[sıfat]

• Kolu andıran, kola benzeyen, kol gibi

[sıfat]

• İçinde kum bulunan, kumsal

  Kumlu toprak.

[mecaz]

• Çok ufak ve sık benekli

  Kumlu kumaş.

[isim]

• Hatay iline bağlı ilçelerden biri