İZALEİŞÜYU Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

İZALEİŞÜYU harflerini içeren 4 harfli 22 kelime bulunuyor. 4 harfli İZALEİŞÜYU kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

ŞÜYU12, UZAY10, EŞYA9, ŞAYİ9, ÜLEŞ9, ZİYA9, ZAYİ9, ŞULE8, ULAŞ8, ZULA8, AZİL7, AZEL7, EŞLİ7, İŞLİ7, İAŞE7, LAŞE7, ŞİLE7, ŞALE7, ŞALİ7, ZİLE7, ZAİL7, AİLE4

AİLE (Kelime Kökeni: Arapça ʿaʾile)

[isim]

[toplum bilimi]

  • Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik

    Birbirlerine nasıl tutkun, yangın bir aile olduklarını sayıp döktü. - Lâtife Tekin

  • Aynı soydan gelen veya aralarında akrabalık ilişkileri bulunan kimselerin tümü

    Kendilerinin hangi asil aileye mensup olduklarını bilmiyorum. - Nazım Hikmet

  • Birlikte oturan hısım ve yakınların tümü

[halk ağzında]

  • Eş, karı
  • Aynı gaye üzerinde anlaşan ve birlikte çalışan kimselerin bütünü
  • Temel niteliği bir olan dil, hayvan veya bitki topluluğu, familya

Birleşik Kelimeler: aile adı, aile bahçesi, aile bütçesi, aile doktoru, aile dostu, aile fotoğrafı, aile gazinosu, aile hayatı, aile hekimi, aile hukuku, aile ismi, aile mahkemesi, aile matinesi, aile meclisi, aile ocağı, aile planlaması, aile reisi, aile saadeti, büyük aile, çekirdek aile, koruyucu aile, köklü aile

AZİL (Kelime Kökeni: Arapça ʿazl)

[isim]

  • Görevden alma

Birleşik Kelimeler: azledilmek, azletmek, azlolunmak

AZEL

[isim]

[ekonomi]

  • Sunumun birkaç satıcı tarafından yapıldığı ve bu az sayıdaki satıcının birbirlerinin üretim kararlarından etkilendiği piyasa türü, oligopol

EŞLİ

[sıfat]

  • Eşi olan

[zarf]

  • Eşi ile birlikte

Birleşik Kelimeler: çok eşli, tek eşli

İŞLİ

[sıfat]

  • Üzeri nakışlı

    Sırma işli bir peştamal. - Yusuf Ziya Ortaç

İAŞE (Kelime Kökeni: Arapça iʿāşe)

[isim]

[eskimiş]

  • Yedirip içirme, besleme, bakma

    İaşe son derece fena idi, açıkçası kıtlık vardı. - Refik Halit Karay

Ata Sözleri ve Deyimler

  • iaşe etmek

Birleşik Kelimeler: iaşe ve ibate

LAŞE (Kelime Kökeni: Farsça lāşe)

[isim]

[eskimiş]

  • Leş

ŞİLE

[isim]

[bitki bilimi]

  • Mercanköşk

[isim]

  • İstanbul iline bağlı ilçelerden biri

Birleşik Kelimeler: Şile bezi

ŞALE (Kelime Kökeni: Fransızca chalet)

[isim]

[mimarlık]

  • Uzun saçaklı çatısı olan alçak dağ konutu

ŞALİ (Kelime Kökeni: Farsça şāl + Arapça -ī)

[isim]

[eskimiş]

  • Tiftikten yapılan bir cins ince kumaş

    Ankara şalisi. Bayrak yapılan şali.

ZİLE

[isim]

  • Tokat iline bağlı ilçelerden biri

ZAİL (Kelime Kökeni: Arapça zāʾil)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Yok olan, ortadan kalkan
  • Sürekli olmayan

Ata Sözleri ve Deyimler

  • zail olmak

ŞULE (Kelime Kökeni: Arapça şuʿle)

[isim]

[eskimiş]

  • Alev, yalım

    Bütün ordunun kalbini Duatepe'den çıkan kurtuluş şulesi aydınlatmış. - Halide Edip Adıvar

ULAŞ

[isim]

  • Sivas iline bağlı ilçelerden biri

ZULA

[isim]

[argo]

  • Kaçak ve yasak şeylerin saklandığı gizli yer

Ata Sözleri ve Deyimler

  • zula etmek
  • zulaya atmak
©2024 kelimelen.com