[isim]

[toplum bilimi]

• Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik

  Birbirlerine nasıl tutkun, yangın bir aile olduklarını sayıp döktü. - Lâtife Tekin

• Aynı soydan gelen veya aralarında akrabalık ilişkileri bulunan kimselerin tümü

  Kendilerinin hangi asil aileye mensup olduklarını bilmiyorum. - Nazım Hikmet

• Birlikte oturan hısım ve yakınların tümü

[halk ağzında]

• Eş, karı

• Aynı gaye üzerinde anlaşan ve birlikte çalışan kimselerin bütünü

• Temel niteliği bir olan dil, hayvan veya bitki topluluğu, familya

[sıfat]

[dil bilgisi]

• Bazı dillerde erkek cinsten sayılan (kelime), müzekker

[isim]

[eskimiş]

• Eğreti, ödünç

  Bu iare tuvaletiyle kendi güzelliğinin gururunu da feda ederek bahçeye çıktı. - Peyami Safa

• Eğreti verme, ödünç verme

[isim]

• Yüz kuruş değerinde Türk para birimi, teklik

  Bu pazarlığın yapıldığı zamanda liranın kıymeti vardı. - Refik Halit Karay

• Bazı ülkelerin para birimi

  Mısır lirası. Suriye lirası.

[eskimiş]

• Yedi gram ağırlığında altın sikke, liralık, sarı lira

[sıfat]

• Gerçek

[sıfat]

• Namuslu, utangaç, sıkılgan

  Ağaların yiğittir, arlıdır, oğul! - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• arlı arından, huylu huyundan vazgeçmez

[sıfat]

• Soylu

  Kaybettiğimiz bu asil adamın bizimle beraber çalışmasına hakikaten imkân yokmuş. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

• Yüce duygularla yapılan

  Asil bir davranış.

[sıfat]

• Birincil

  Kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevler, memurlar ve diğer kamu görevlileri eliyle görülür. - Anayasa

• Temel olarak alınan, birincil

• Asıl olan

  Kurumun asli üyeleri.

[sıfat]

[eskimiş]

• Çağdaş

[isim]

• Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir

  Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - Burhan Felek

[sıfat]

• Buyuran, buyurucu

[ticaret]

• Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

[isim]

[gök bilimi]

• Evren

• Dünya, cihan

  İnsan âlemde, hayal ettiği müddetçe yaşar. - Yahya Kemal Beyatlı

• Aynı konu ile ilgili kimseler

• Bu kimselerin uğraşlarının bütünü

  Geçen kışın tiyatro, cambazhane âlemlerini uzun uzun tasvir ediyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Belli bir grupraki canlıların bütünü

  Hayvanlar âlemi.

• Durum ve şartlar

  Evlilik âlemi.

[zamir]

• Herkes, başkaları

  Bu yaptığından dolayı âleme rezil oldun.

• Ortam, çevre

  Fakat onun Türk ve Müslüman dostları hep alafranga ve zengin bir âlemde yaşarlardı. - Halide Edip Adıvar

• Kendine özgü birçok niteliği bulunan şey

• Farklı davranış içinde bulunan kimse

[mecaz]

• Eğlence

  O gün evde iki gün önceki araba âlemlerini düşünüyordu. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

• âleme verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
• âlemin ağzı torba değil ki büzesin
• âlemi var mı?
• âlem yapmak

[isim]

• Bayrak

• Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs, ayça

[mecaz]

• Simge

Ata Sözleri ve Deyimler

• alem olmak

[isim]

• Bilgin

  Hiçbir şeye inanmayan, ne inkılapçı ne muhafazakâr ne âlim ne şair olabilir. - Orhan Seyfi Orhon

Ata Sözleri ve Deyimler

• âlim unutmuş, kalem unutmamış

[sıfat]

[eskimiş]

• Bilen

[isim]

• Yapılan iş, edim, fiil

[din bilgisi]

• Bir kimsenin dinin buyruklarını yerine getirmek için yaptıkları

[mecaz]

• İshal

[isim]

• Etken, etmen, sebep, faktör

  Acaba bu cereyan ne gibi tarihî amillerin tesiriyle doğdu. - Fuat Köprülü

[isim]

• Tutsak

  Meyhaneden çıktığında sarhoş kafayla bir esir gemisine binmiş, güvertede sızıp kalmıştı. - İhsan Oktay Anar

• Köle

[mecaz]

• Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse

  Onun güzelliğinin esiri oldular.

Ata Sözleri ve Deyimler

• esir almak
• esir düşmek
• esir etmek
• esir olmak
• esir yatmak

[isim]

[fizik]

• Atomlar arasındaki boşluğu ve bütün evreni doldurduğu varsayılan, ağırlığı olmayan, ısı ve ışığı ileten töz

• Hava