[zarf]

• Vaktinden önce, alışılan zamandan önce, er, geç karşıtı

  Sakın geç kalma, erken gel. - Ahmet Rasim

• Sabahın ilk saatlerinde

  Ertesi gün iki kardeş erken çıkmışlardı yola. - Ayşe Kulin

Ata Sözleri ve Deyimler

• erken kalkan yol alır, er evlenen döl alır
• erken kalktım işime, şeker kattım aşıma

[sıfat]

• Hiçbir şarta bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, serbest

[sıfat]

[eskimiş]

• Beklenmedik hoş ve şaşırtıcı sözler söyleyen, güldürücü hikâye anlatan (kimse), nükteci

  Nekre ve zarif, iyi bir hatipti. - Falih Rıfkı Atay

[-e]

• Erişmek

  Nereden geldiğini anlamadığı bir ataklığa ermişti. - Necati Cumalı

• Kavuşmak

• Yetişip dokunmak

  Eli tavana ermek.

[nesnesiz]

• İnsan veya bitki büyüyüp gelişmek, yetişmek

[nesnesiz]

• Ürün olgunlaşmak

  Arpalar erdi de gelin, girdik yolmaya - Halk türküsü

[nesnesiz]

[din bilgisi]

• Kendini Tanrı yoluna vermiş kimse insanüstü kutsal bir aşamaya erişmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• erdiğine erer, ermediğine taş atar

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kakım

[isim]

• Erimek işi

  Dışarıda karlar erimeye başlamış. - Ahmet Ümit

[isim]

• İrkmek işi

[isim]

• Sert buğdaydan elde edilen, taneleri iri, glütence zengin un

[-den]

• Yüksekten veya yukarıdan aşağıya doğru gelmek

• Bir taşıt veya binek hayvanından yere basmak

  Tramvayın ön tarafından hızla inerken, arkasından bir sesin bağırdığını gördü. - Peyami Safa

• Dağ, tepe vb. yüksek bir yerden gelmek

  Dağdan kurt indi.

[-e]

• Bir yerden başka bir yere gitmek, varmak

  Bünyamin, gücünün yettiği kadar hızlı yürüyüp Haliç'e indi. - İhsan Oktay Anar

[-e]

• Konaklamak

  Samananbarı köyünün en büyük ve gösterişli evine inmişlerdi. - Halide Edip Adıvar

[nesnesiz]

• Alçalıp eski durumuna dönmek

  Sular indi. Şiş indi.

[nesnesiz]

• Fiyatı düşürmek

  Bin lira daha indim, gene almadı.

• Değeri düşmek

  Altın fiyatları indi.

[-e]

[argo]

• Vurmak

  Şimdi kafana inerim!

[nesnesiz]

• Yıkılmak

  Yağmurdan duvar inmiş.

[-e]

• İnme gelmek

  Sağ tarafına inmiş.

• Bir yeri kaplamak, basmak veya bir yerden akmak, kaymak

  Gemi baş döndüren zaferli bir gürültüyle indi sulara. - Çetin Altan

• Uzamak, ulaşmak

  Beyaz taşlardan yapılmış kısa bir duvarın ötesindeki zeytinlik ta vadiye kadar iniyordu. - Ömer Seyfettin

• Ağmak

• Sayısı azalmak

  Evvelden daha çok olduğumuzu zannettiğim hâlde sayımız son günlerde bu miktara inmiştir. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, gıpta

[isim]

[eskimiş]

• Soyluluk, ululuk, büyüklük, asalet

• Bağış olarak verme, iyilik, cömertlik, eli açıklık, lütuf

  Bir başka kerem beklemez artık gelecekten. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kerem buyurun (veya eyleyin)
• kerem etmek

[sıfat]

[eskimiş]

• Soylu

• Eli açık, cömert

[din bilgisi]

• Allah'ın adlarından biri

[isim]

• Bele dolayarak toka ile tutturulan, kumaş, deri veya metalden yapılan bel bağı

  Nihat elinde tuttuğu kemeri denize fırlatıp attı. - Peyami Safa

• Etek, pantolon vb. giysilerin bele gelen bölümü

• Emniyet kemeri

[sıfat]

• Tümsekli

  Kemer burun.

[anatomi]

• Kemiklerden oluşan yay biçimindeki yapı

  Kaş kemeri. Damak kemeri. Ayak kemeri.

[jeoloji]

• Katmanlı kayaçlarda bir kıvrımın kabarık tepe yeri, tekne karşıtı

[mimarlık]

• İki sütun veya ayağı birbirine üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı vb. biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren tonoz bağlantı

  Büyük bir camiydi bu. Minareleri, kubbeleri, kemerleri ve parmaklıklı pencereleri filan hepsi tamamdı. - Oğuz Atay

[eskimiş]

• Özellikle yolculukta kullanılan, üzerinde altın, para yerleştirmeye yarar gözleri olan meşin kuşak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemer (veya kemerini) sıkmak
• kemeri dolu olmak

[isim]

• Antalya iline bağlı ilçelerden biri

• Burdur iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[halk ağzında]

• Gübre, tezek

• Deride kalınlaşmış kir tabakası

• Başta olan kepek

Ata Sözleri ve Deyimler

• kemre bağlamak

[sıfat]

• Küçük ve sevimli

  Ne minik şey!