[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[zarf]

• Başta, başlangıçta, önce, iptida

  Ortalıkta gergin bir hava esiyordu, ilkin yadırgamadım. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• İki parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden iki tane bulunan

  İkili koltuğun kenarındaki ufacık, simsiyah delik, bebeği görmeye gelen bir akrabanın sigarasının külünden hatıraydı. - Elif Şafak

• İskambil, domino vb. oyunlarda iki işareti bulunan (kâğıt veya pul)

• İki taraf arasında yapılmış

  İkili anlaşma.

[isim]

[müzik]

• İki çalgı veya iki ses için düzenlenmiş müzik parçası, düet

[isim]

• İki kişiden oluşmuş topluluk

[isim]

• İkili bahis

  İkili, bir liraya iki yüz yirmi lira verdi. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikili oynamak

[sıfat]

• İçinde kil bulunan

  Killi kütle. Killi şist.

[sıfat]

• Kindar

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[bitki bilimi]

• Bir mantarla bir su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı

[tıp]

• Kaşındırıcı bir deri hastalığı

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 28, atom ağırlığı 58,71, yoğunluğu 8,9 olan, gümüş parlaklığında, demir sertliğinde, kolay işlenebilen ve kolayca tel durumuna getirilebilen bir element (simgesi Ni)

[isim]

• Atın dörtnal ile tırıs arasındaki hızlı yürüyüşü

  At, eşkinle beş on dakikada gittiği yolu dörtnala bir iki dakikada geldi. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Böyle yürüyen (at)

  Çakır, eşkin atına atladığı zaman yanında İsa Bey'in verdiği keskin ve benzersiz kılıç, koynunda da bir fermanla bir mektup vardı. - Nihal Atsız

[zarf]

• Böyle bir yürüyüşle

  Eşkin gitmek.

[isim]

[halk ağzında]

• Filiz

[isim]

• Eş olma durumu

• Birlikte, beraber

  Terminale ancak benim eşliğimde gidebildi.

[müzik]

• Belirli bir modeli ile armoni oluşturan ve bir veya birkaç partiye bölüştürülen sesler bütünü

Ata Sözleri ve Deyimler

• eşlik etmek

[isim]

• Kuruntu

[sıfat]

• Çok işleyen, canlı, hareketli

  İki harp esnasında, burası kolay kazançların, vurgunculuğun en işlek merkezlerinden biriydi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Özenmeden, çabuk yazıldığı hâlde okunaklı ve güzel olan (yazı)

  İşlek, açık bir yazı. Bir kadın elinden çıkma. - Tarık Dursun K.

[isim]

• Atölye

  İşliğin karanlık köşelerinde babasının yüzlerce hayali vardı. - Reşat Enis

[halk ağzında]

• Gömlek

  Tulumbaya yaklaştı, işliğinin yakasını açtı, kollarını sıvadı. - Samim Kocagöz