[sıfat]

• Eşi olan

[zarf]

• Eşi ile birlikte

[sıfat]

• Üzeri nakışlı

  Sırma işli bir peştamal. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

[coğrafya]

• Ekvator

[isim]

• Eş olma durumu

• Birlikte, beraber

  Terminale ancak benim eşliğimde gidebildi.

[müzik]

• Belirli bir modeli ile armoni oluşturan ve bir veya birkaç partiye bölüştürülen sesler bütünü

Ata Sözleri ve Deyimler

• eşlik etmek

[sıfat]

• Çok işleyen, canlı, hareketli

  İki harp esnasında, burası kolay kazançların, vurgunculuğun en işlek merkezlerinden biriydi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Özenmeden, çabuk yazıldığı hâlde okunaklı ve güzel olan (yazı)

  İşlek, açık bir yazı. Bir kadın elinden çıkma. - Tarık Dursun K.

[isim]

• Atölye

  İşliğin karanlık köşelerinde babasının yüzlerce hayali vardı. - Reşat Enis

[halk ağzında]

• Gömlek

  Tulumbaya yaklaştı, işliğinin yakasını açtı, kollarını sıvadı. - Samim Kocagöz

[isim]

• Aş yapmak için hazırlanan ve saklanan şeyler

• Dövüldükten sonra savrularak temizlenen ve kurutulan buğday

• Zahire

[isim]

• Kopya

[isim]

• Bir işi sonuçlandırmak için yapılan iş veya uygulamaların hepsi, muamele, muamelat

• Bir amaca ulaşmak için tutulan yol, prosedür

[ekonomi]

• Nakit veya menkul değerleri kullanarak alım satım, takas, borçlanma vb. piyasa hareketi

[kimya]

• Madde üzerinde her türlü değişim yapma işi, muamele

[kimya]

• Ham veya ara malları ve maddeleri fiziksel, kimyasal değişikliklerle daha uygun, kullanılır duruma getirme, muamele

[matematik]

• Sayıları karşı karşıya getirip belirli birtakım kurallara uygun olarak birbiri üzerine etkilendirme yöntemi

  Her işlem yeni bir sayı bulmaya varır.

Ata Sözleri ve Deyimler

• işleme koymak
• işlem görmek

[isim]

[askerlik]

• Askerlerin toplu olarak barındıkları yapılar bütünü

  Gece gündüz kışlada kaldığımızdan sivil hayat ile temasımız pek azdı. - Falih Rıfkı Atay

[halk ağzında]

• Koyun ve keçi sürülerinin gecelediği veya kışın barındığı kapalı ağıl

[sıfat]

• Herhangi bir nitelikte kaşı olan

  Çatık kaşlı adam. İnce kaşlı kadın. Kaşlı yüzük.

[sıfat]

• İçinde taş olan, taş karışmış olan (tahıl, bakliyat vb.)

  Yağsız köpüklü ayranlar içmiş, taşlı bulgur pilavı yemişler. - Sait Faik Abasıyanık

• Üzerinde taş bulunan

  Taşlı yol

• Üzerinde süs taşı bulunan

  Taşlı yüzük.

[isim]

• Eşlemek işi, bağlaşım

[sinema]

[televizyon]

• Görüntü ve ses kuşakları arasındaki bağ, senkronizasyon

[sıfat]

• Beş parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden beş tane bulunan

[isim]

• İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde beş işareti bulunan kâğıt veya taş

[isim]

[edebiyat]

• Divan edebiyatında beş dizeli bölümlerden oluşmuş manzume, muhammes

[isim]

[edebiyat]

• Halk edebiyatında üçlemeli bir bende, konu ile ilgili aynı ölçüde bir çift dizenin bağlanmasıyla oluşan manzume

[isim]

[müzik]

• Beş ses veya beş müzik aracı için yazılan müzik eseri, kentet, kuintet

[isim]

[müzik]

• Beş müzisyenin çaldığı caz orkestrası

[sıfat]

• Dişleri olan

[isim]

• Dişleri olan çark

[isim]

[hayvan bilimi]

• Kaya balığı

[isim]

• Ayakkabıcıların sayayı kalıba çekmek için kullandıkları kerpeten gibi bir araç

[mecaz]

• Sözünü geçiren, istediğini yaptırabilen, güçlü (kimse)

  Tekel Bakanı gibi dişli, partinin ön sıralarında yeri olan bir bakanın kendi söyleyeceklerini önemsemeyeceğini bilirler. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Beklenmedik düzeyde olan

Ata Sözleri ve Deyimler

• dişli tırnaklı