[isim]

• Şiilik mezhebinden olan kimse

[isim]

[edebiyat]

• Zengin sembollerle, ritimli sözlerle, seslerin uyumlu kullanımıyla ortaya çıkan, hece ve durak bakımından denk ve kendi başına bir bütün olan edebî anlatım biçimi, manzume, nazım, koşuk

[mecaz]

• Düş gücüne, hayale, imgeye, gönle seslenen, anı, duygu, coşku uyandıran, etkileyen şey

  Burada herkes kendi gönlünden olduğu kadar bu tabiatın içinden gelen bir şiiri dinler. - Abdülhak Şinasi Hisar

Ata Sözleri ve Deyimler

• şiir düzmek
• şiir gibi

[sıfat]

• Şiir havasında olan

  Ötede beride Fıstıkağacı, Bağlarbaşı, Servilik, Nuhkuyusu gibi saffetli ve şiirli isimler duyulur. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

• Hz. Muhammed'in ölümünden sonra, damadı Ali'nin ilk halife ve imametin ancak onun soyundan gelenlere ait olduğunu kabul edenlerin, Sünnilerden ayrılarak kurdukları mezhep, Şia

[sıfat]

• Şiiri andıran, şiire benzeyen, şiirimsi

[sıfat]

• Şiir niteliğinde olan

  Büyülü, duygulu, şiirsel bir şeyler çağrıştırıyordu mevsim panoları. - Selim İleri

[isim]

[edebiyat]

• Mensur şiir

[sıfat]

• Şiirsi

[isim]

[eskimiş]

• Şiir olma özelliği

  Mana, vezin değişti mi? Başka kelimeler mi kullandık? Hayır fakat şiiriyet uçuverdi. - Nurullah Ataç

[isim]

• Şiirleştirmek işi

[-i]

• Şiir durumuna getirmek