[isim]

• Yetki ve sorumluluğu olan, yöneten kimse

  İstasyon şefi. Büro şefi.

• Önder, lider

[sıfat]

[eskimiş]

• Sevecen, şefkatli, müşfik

[isim]

• Şefin yaptığı iş

  İstasyon şefliği ağır iş. - Nazım Hikmet

[isim]

• Sevecenlik

  Hâlbuki Türk mazisi, o devirlerin idrakine göre şefkatin, merhametin yüzlerce abidesini vücuda getirmiştir. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[isim]

• Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle Tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık

Ata Sözleri ve Deyimler

• şefaat etmek

[isim]

[bitki bilimi]

• Gülgillerden, ılıman bölgelerde yetişen, çiçekleri pembe renkli bir ağaç (Prunus persica)

• Bu ağacın tatlı ve sulu meyvesi

  Hemen şeftali, portakal, mevsimlik sulu meyve, ne varsa satmaya başlıyorum. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Yozgat iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Sevecen

  Fazla şefkatli bir ana baba elinde bin türlü nazla büyüdü. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[zarf]

• Sevecen bir biçimde

  Kocasına bir şeyler demek, anlayışlı, şefkatli davranmak istiyor. - Attila İlhan

[isim]

[eskimiş]

[bitki bilimi]

• Başçık

[isim]

• Sevecenlik

[isim]

• Birisi için şefaatte bulunan, şefaat eden kimse

  Gülsüm'ün şefaatçileri günden güne çoğalıyordu. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Şeftaliyi andıran, şeftaliye benzeyen, şeftali gibi

[isim]

[eskimiş]

• Devlet dairelerinde kıdemli memur

  Orada başefendinin de dalına şöyle bir biniliyordu. - Orhan Kemal

[sıfat]

• Şefkati olmayan

[isim]

• Şefaatçi olma durumu