[isim]

• Metal çubukların, ağaç dallarının aralıklı sıralanmasıyla yapılan parmaklık veya kafes biçiminde araç

• Pisliklerin su yollarını tıkamasını önlemek veya havalandırmak amacıyla su yollarının havalandırma çıkışları üzerine konulan kafesli veya parmaklıklı demir

• Et, balık, köfte vb. yiyecekleri pişirmekte kullanılan araç, gril

  Izgaranın sokağa verilen bacasından, kızardıkça yağları eriyen köftelerin kokusu vuruyordu dışarıya. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Bu araç üstünde pişmiş

  Gün batmadan çok evvel işlerini bitirdikleri için bu saatte meze ve ızgaralardan başka bir şey kalmaz. - Reşat Nuri Güntekin

[spor]

• Futbol ayakkabısının altında bulunan iri başlı kabara

  Ötekisinde altından hâlâ ızgaraları sallanan bir futbol ayakkabı eskisi vardı. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

[bitki bilimi]

• Tohumlarından yağ çıkarılan bir bitki (Eruca cappadocica)

[sıfat]

• Çok ısınmış, ısıtılmış veya kızdırılmış

  Kızgın bir demire dökülen damla iz bırakmaz, buhar olur. - Cemil Meriç

• Eş arayan (hayvan)

  Kızgın bir boğa.

[mecaz]

• Kızmış olan, öfkeli, mütehevvir

  Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama. - Ayşe Kulin

[mecaz]

• Kızışık, zorlu, sert, şiddetli

  Çok kızgın bir fikir çarpışmasının üzerine gelmişim, kulak kesildim. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

[isim]

[halk ağzında]

• Kavrulmuş et, kavurma

[sıfat]

• Izgarası olan

  Haliç tarafındaki altları ızgaralı, ahşap iki deniz hamamı kuyudan farksız. - Sermet Muhtar Alus

[sıfat]

• Izgara yapmaya elverişli (et)

[isim]

[eskimiş]

• Toplu olarak Türk müziği icra edilirken kullanılan bir yaylı saz türü

  Saz takımında cızgara denilen ensiz, dikdörtgen bir kemanla santur da yer alır. - Salâh Birsel

[isim]

• Kızgın, ısınmış olma durumu

• Hayvanların çiftleşme isteği

[mecaz]

• Öfkeli olma durumu

  Babama olan bağlılığımdan ziyade, anneme duyduğum kızgınlıktan yaptım bunu. - Elif Şafak

[isim]

• Imızganmak işi

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Uyku ile uyanıklık arası bir durumda bulunmak, uyuklamak

• Kararıp söner gibi olmak

[sıfat]

• Izgarası olmayan

[isim]

• Kızgınlaşmak işi

[nesnesiz]

• Kızgın duruma gelmek