[isim]

• Çoğunlukla denize dökülen, özellikle genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir

  Sakarya sanki adı duyulmadık hatta adı konmadık bir ırmaktı. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırmağı geçerken at değiştirilmez
• ırmak kenarına çeşme yapılmaz

[isim]

• Kırmak işi

• Pili

• Kırılmış veya dövülmüş tahıl

  Buğday kırması.

• Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi

• Ot bitmeyen bayır

  Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar / Nakışların bugün dört yanın dağlar. - Âşık Ali İzzet

[sıfat]

• Ortasından kırılarak doldurulan (tüfek)

  Mustafa, kırma tüfeğe bir kurşun sürdü. - Yaşar Kemal

[sıfat]

[biyoloji]

• Melez

  Arap kırması bir at.

[sıfat]

[mecaz]

• Yabancı etkilerle özgün niteliğini yitirmiş olan

[isim]

• Anırmak işi

[-i]

• Sert şeyleri vurarak veya ezerek parçalamak

  Taşları kırmak. Bardağı kırmak.

• İri parçalara ayırmak

[nesnesiz]

• Belirli bir biçimde katlamak

  Forma kırmak.

• Öldürmek, yok olmasına neden olmak

  Bu yıl soğuk, hayvanları kırdı.

• Bir şeyin fiyatını azaltmak, indirmek

  Firma verdiği teklif fiyatını son dakikada bir yüzde yirmi daha kırıyordu. - Haldun Taner

• Tavlada karşı oyuncunun pulunu oyun dışında bırakmak

• Vücut kemiklerinden birini parçalamak

  Ayol, yapma, gel, düşüp bir yerini kıracaksın! - Osman Cemal Kaygılı

• Tahılı iri ve kaba öğütmek

[-e]

• Hareket durumundaki canlının veya taşıtın yönünü değiştirmek, çevirmek, döndürmek

  Ne tarafa doğru meyil varsa gidonu o tarafa doğru kıracaksınız ki bisiklet doğrulsun. - Burhan Felek

[mecaz]

• Dileğini kabul etmeyerek veya beklenmeyen bir davranış karşısında bırakarak gücendirmek, incitmek

  Bazen bir kelimenin, bir ses tonunun sevdiğimiz bir insanı kırdığını görürüz. - Mehmet Kaplan

[mecaz]

• Yok etmek

  Bir gündüz olsa belki bu derdi kıracağım / Yoksa bu sensizlikten artık çıldıracağım - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Gücünü, etkisini azaltmak

  Birkaç gün evvel yağan yağmur sıcağı kırmamış. - Burhan Felek

[argo]

• Kaçmak, uzaklaşmak

[nesnesiz]

[ticaret]

• Değerinden düşük fiyata almak

  Bono kırmak. Çek kırmak.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırdığı koz (veya ceviz) kırkı (veya bini) aşmak
• kırıp dökmek
• kırıp geçirmek
• kırıp sarmak

[isim]

• Altın yaldızlı veya yaldızsız ince gümüş tel

  Açık gri etrafı iki parmak kalınlığında sarı sırma işlemeli, gayet zarif bir kumaş. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Bu telden yapılmış veya bu tel gibi olan

  Altın yaldızlı ve siyah çiçekli aynalar duvarlara sırma kordonlarla asılıdır. - Salâh Birsel

• Rütbe gösteren şerit

[isim]

• Tırnak beresi

  Yüzünde tırmıklar vardı. - Peyami Safa

• Kabartılmış toprağın taşını, çöpünü ayıklamak için kullanılan seyrek dişli, tarak biçiminde araç

[isim]

• Ayırmak işi

  Yapılabilecek şeylerle yapılamayacakları daha ilk anda ayırmasını biliyordu. - Tarık Buğra

[isim]

• Isırmak işi

  Onun için ehemmiyetli olan şey sizin ısırılmanız değil, kendisinin ısırmasıdır. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

[hayvan bilimi]

• Sularımızda yaşayan bir tür yılan balığı (Echelus myrus)

[isim]

• Andırmak durumu

[-e]

[-i]

• Bölmek

  Elmayı dörde ayırmak.

[-e]

[-den]

• Bir bütünden bir parçayı herhangi bir amaçla bir tarafa koymak, saklamak

  Çocuklara pastadan biraz ayırdım.

• Bir yeri bir engelle bölmek

[-den]

• Birbirinden uzaklaştırmak

[-i]

• Nitelik değişikliğini anlamak, fark etmek

[-e]

[-den]

• Seçmek

  Günün fıkralarından bu kitaba ayırdıklarım pek azdır. - Falih Rıfkı Atay

[-i]

[-den]

• İki veya daha çok kimse arasındaki anlaşmayı, uzlaşmayı bozmak

  Karıyı kocasından ayırmak.

[-i]

[-den]

• Farklı davranmak, fark gözetmek

  Çocuklarımın hepsini aynı derecede severim, onları hiç birbirinden ayırır mıyım?

• Bir şey veya yeri, bir şey veya kimse için kullanmayı belirlemek, tahsis etmek

  Odayı çocuklara ayırmak.

[isim]

• Aşırmak işi

  Hemen bir yolunu bulurlar yükü üstlerinden aşırmanın. - Adalet Ağaoğlu

[mimarlık]

• Yapı çatılarında uzun mertek, aşık

[sıfat]

• Aşırılmış

  Aşırma bir eser.

[halk ağzında]

• Küçük kazan, kova, bakraç

[edebiyat]

• Başkalarının yazılarından bölümler, dizeler alıp kendisininmiş gibi gösterme veya başkalarının konularını benimseyip değişik bir biçimde anlatma, intihal

[hukuk]

• Özellikle para aşırma, aşırtı, ihtilas

[-i]

[-den]

• Yüksek veya geçilmesi güç bir yerin üstünden diğer yanına geçirmek

[-i]

[argo]

• Çalmak, çalıp götürmek, araklamak

  Borcunu ödeyemeyecek fakat bavulunu oradan nasıl aşırabilecekti? - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[-e]

[-i]

• Tehlike içinde bulunan bir şeyi acele kaçırmak

  Yangın büyüyünce eşyayı bostana aşırdılar.

[edebiyat]

• Başkasının eserinden parçalar alıp kendisininmiş gibi göstermek

[isim]

• Aştırmak işi

[isim]

• Açtırmak işi