[sıfat]

• Kalıplanmış olan

[mecaz]

• Düzgün, biçimli

  Hüseyin Efendi ütülü pantolonu, kalıplı fesi, yeni kravatı, temiz gömleği ve olgun konuşması ile sahiden efendiydi. - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• İri yapılı, heybetli

  Bu, eski külhanbeyi biçiminde yürüyen kalıplı bir katildi. - Kerim Korcan

[isim]

• Kalıp yapmaya veya koymaya yarayan şey

[sıfat]

• Ayıbı, kusuru olan

[sıfat]

• Üstünde bulunması gereken giysi, örtü vb. bulunmayan, üryan, nü, cıbıl, cıbıldak

  Kız, çıplak tabanlarını bozuk yolda şaplata şaplata köyün içerisine doğru uzaklaştı. - Ercüment Ekrem Talu

• Saçsız (baş)

• Üzerinde yaprak olmayan

  Irmağın başında kocaman, çıplak bir tek kavak vardı. - Halide Edip Adıvar

• İçinde gerekli eşya bulunmayan

  Ankara tepelerinin birinde, boz renkli bir binanın çıplak ve dar bir odasında onunla karşı karşıyayız. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Yoksul (kimse)

  Askerliğini yapmamış, beş parasız, çıplak bir Cemal'in nesi vardı evlenilecek? - Necati Cumalı

[mecaz]

• Yalın, süssüz

  Çıplak bir anlatım.

[isim]

• Soyunmuş durumda olan vücudun resmi, nü

[isim]

• Kalıplamak işi

[-i]

• Biçimi bozulmuş bir şeyi düzeltmek için kalıba geçirmek, kalıba vurmak

[isim]

• Kalıplanmak işi

[isim]

• Kalıplatmak işi

[isim]

• Kınama

  Bu keşiften hoşnutluğumu gizleyebildiğim kadar gizleyip sözüm ona bir ayıplamayla homurdanıyorum. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Zıplamak işi

  Eşyanın üstüne çıkıp basmaya, üstünde zıplamaya başladık. - Ayla Kutlu

[-e]

[-i]

• Kalıba vurdurmak

[nesnesiz]

• Belli bir kalıp verilmek, kalıba vurulmak

[isim]

• Ayıplanmak işi

[-i]

• Kınamak

  Ayıplama kardeş, üç gündür lakırtı orucundayım. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Zıplatmak işi