[isim]

• Kez, defa

• Yemek vakti

  Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.. - Halide Edip Adıvar

• Bir vakitte yenilen yemek

[isim]

[halk ağzında]

• Akran

[sıfat]

• Öğrenmiş

[sıfat]

• Alışılmış, yadırganmaz olmuş, menus

• Takım, fırka, zümre

Ata Sözleri ve Deyimler

• öğür olmak

[isim]

• Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat

  Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• öğütte (veya öğütlerde) bulunmak
• öğüt vermek

[isim]

[bitki bilimi]

• Söğütgillerden, sulak yerlerde yetişen, yaprakları almaşık ve alt yüzleri havla örtülü büyük bir ağaç (Salix)

  Bize bahar su gibi damlar senin sesinde / Uzanmış gönülleriz bir söğüt gölgesinde - Faruk Nafiz Çamlıbel

[isim]

• Bilecik iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Öğürmek işi

  Durup dururken kuru kuru öğürmeye başlıyordu. - Ayşe Kulin

[isim]

• Öğütmek işi

  Bizim oralarda buğdaylarını öğütmeye gelip değirmende kalan köylülere nöbetçi derler. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• İnsan ve hayvan vücudunun kaburga ile kalça arasındaki bölümü

  Ali'nin sağ böğründe bir derin yara, sağ kolunda iki kurşun yarası bulundu. - Memduh Şevket Esendal

• Yan taraf

• Akran

• Dağ yamacı

  Akşam serinliği başlamıştı; Kaz Dağı'nın böğürleri gölgeler içindeydi. - Mehmet Başaran

[isim]

[bitki bilimi]

• Söğütgillerden, kabukları eczacılıkta kullanılan bir tür söğüt (Salix alba)

[-i]

• Tane durumundaki nesneleri bir araçla ezerek un durumuna getirmek

• Ezmek, çiğnemek

[isim]

• Öğürtmek işi

[nesnesiz]

• Kusarken veya kusacak gibi olurken `öğürtü` sesi çıkarmak

  Elini göğsüne bastırarak üst üste öğürdü. - Peyami Safa

[halk ağzında]

• Böğürmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• öğüreceği gelmek

[isim]

• Öğürmek işi

  İnsan rakı masasının başına eğlenelim, iş görelim diye oturur ve ekseriya eğlence öğürtü, iş gürültü ile biter. - Refik Halit Karay

• Öğürürken çıkan sesin adı

  Cevap beklemeden hastanın öğürtüleri işitilen odaya koştu. - Peyami Safa

[isim]

[müzik]

• İri gövdeli, kısa saplı bir tür halk sazı

  Çöğür şairleri.

[isim]

[bitki bilimi]

• Maydanozgillerden bir tür dikenli yaban bitkisi

• Tohumdan yetişmiş küçük fidan

  Dut çöğürü.

[isim]

• Öğütlemek işi, nasihat

[-i]

• Öğürmesine yol açmak

  Bunaltıcı, öğürtücü, uyku getiren bir sıcak oflatıp puflatıyordu. - Orhan Kemal