[isim]

• Bir şeyin durumu, mahiyeti

• Kişi, zat

[isim]

• Bir dilin bütün veya belli bir çağda kullanılmış kelime ve deyimlerini alfabe sırasına göre alarak tanımlarını yapan, açıklayan, başka dillerdeki karşılıklarını veren eser, lügat

  Türkçe Sözlük, Tarama Sözlüğü, Fransızca-Türkçe Sözlük, Türkçeden Almancaya Sözlük.

[isim]

• Görme bozukluğu olan gözlerin daha iyi görmesine veya gözleri korumaya yarayan, bir çerçeveye yerleştirilmiş çift camdan oluşan araç, lünet

  Kendimi bu sarhoşluktan kurtarayım diye gözlüğümü başkasına verip kıyıya çöktüm. - Azra Erhat

• Atların çevreden ürkmemeleri için gözlerinin iki yanına takılan siper

• Gözene

Ata Sözleri ve Deyimler

• gözlük takmak

[isim]

• Dansözün işi veya mesleği

[isim]

• Herhangi bir bilim dalının söz varlığını içeren sözlük

[isim]

• Güldürüp eğlendirecek davranış

Ata Sözleri ve Deyimler

• karagözlük etmek

[sıfat]

• Gözlük takmış olan, gözlük kullanan

  Arkasındaki masada biri gözlüklü iki adam vardı. - Yusuf Atılgan

[isim]

• Sözlük yazan ve hazırlayan kimse, lügatçi, leksikograf

[kimya]

• Karbon elementinin simgesi

• Romen rakamları dizisinde 100 sayısını gösterir

[isim]

• Gözlük satan veya onaran kimse

• Numaralı gözlük camını reçeteye bağlı olarak kullanıma hazırlayan kimse

• Gözlük satılan ve onarılan iş yeri

[isim]

• Açıkgözlülük

[isim]

• Virtüöz olma durumu

  Üstün yeteneklerine, çalışmalarına karşın virtüözlükte handikaplıydı. - Cahit Külebi

[isim]

• Bir dilin veya karşılıklı olarak daha fazla dilin söz varlığını sözlük biçiminde ortaya koymak üzere yöntemleri araştırma; sözlük hazırlama, yazma ilkelerini, kurallarını geliştirme ve uygulama alanına çıkarma işi, sözlük bilgisi, lügatçilik, leksikografi

[sıfat]

• Gözlüğü olmayan, gözlük takmamış olan

[isim]

• Gözlükçünün yaptığı iş