[sıfat]

• Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan, orijinal, ibdai

  Eskinin doğa ile uyuşan, özgün yapılarını yıkıp yerine yabancı, öykünme, yaratıcılıktan yoksun yapılar dikerek çirkinleştirdik. - Necati Cumalı

• Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan

  Özgün biçim.

• Çeviri olmayan, asıl olan (metin), orijinal

[sıfat]

• Çözülmüş, dağılmış

• Erimeye başlamış, yumuşamış (kar, buz)

[isim]

• Özgün olma durumu, orijinalite, orijinallik

  Evrensel değerlendirmede ise en sağlam ölçü, özgünlük, ulusal renkleri taşıma, kişiliği bulunmaktır. - Metin And

[isim]

• Özgünleşmek işi

[isim]

• Çözgün olma durumu

  Bırakılırsa her şey çözgünlüğe doğru gidecektir. - Falih Rıfkı Atay

[nesnesiz]

• Özgün duruma gelmek

[isim]

• Özgünleştirmek işi

[-i]

• Özgün duruma getirmek