[isim]

• Övünmek işi, kıvanç, kıvanma, övünç, iftihar,

  Ağabeyimiz övünmeyi çok seviyordu. - Ayla Kutlu

[-le]

• Bir niteliği sebebiyle kendini yücelmiş sayarak bundan abartmalı bir biçimde söz etmek, iftihar etmek

  Sonra oyuncakları ile övünen bir çocuk gibi gülümseyerek ilave ederdi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[nesnesiz]

• Kendi kendini övmek

  Yaptığı fedakârlıktan övünüyor diye kadına kızardık. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• övünmek gibi olmasın

[isim]

• Dövünmek işi

[nesnesiz]

• Aşırı üzüntü, çaresizlik, pişmanlık duyarak çırpınmak, kendi kendini dövmek

  Bir kadın dokuz çocukla bir viranenin içinde çırılçıplak kaldım diye dövünüyordu. - Aka Gündüz

[mecaz]

• Çok üzülmek

  Farsçayı öğrenmediğime dövünür dururum. - Nurullah Ataç